Cilt 7 : Sayı 1https://hdl.handle.net/11630/44712024-03-29T00:33:41Z2024-03-29T00:33:41ZBilgisayar Destekli Öğretimin İlkokuma Yazma Başarısına EtkisiORHAN KARSAK, H. Gülhanhttps://hdl.handle.net/11630/58292020-01-29T10:46:26Z2014-01-01T00:00:00ZBilgisayar Destekli Öğretimin İlkokuma Yazma Başarısına Etkisi
ORHAN KARSAK, H. Gülhan
Bu çalışmada bilgisayar destekli öğretimin ilkokuma yazma başarısına etkisi incelenmiştir. Son-test kontrol gruplu desene sahip bu araştırma yarı deneysel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu deney grubunda 32, kontrol grubunda 32 öğrenci olmak üzere toplam 64 ilköğretim 1.sınıf öğrencisi oluşturmuştur. Uygulama, deney grubunda bilgisayar destekli öğretimle yürütülürken kontrol grubunda geleneksel öğretimle sürdürülmüştür. Veriler, “Veli Anketi”, “Okuma Kavramları Ölçeği”, “Başarı Testi”, “Okuma Değerlendirme Formu” ve “Yazı Değerlendirme Formu” ile toplanmış ve ki kare, frekans ve t testi ile analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre bilgisayar destekli okuma yazma öğretimi gören öğrenciler ile geleneksel öğretim görenlerin yazı, noktalama ve okuma başarılarında anlamlı fark bulunmuş ancak okuduğunu anlama ve yazma başarılarında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Genele bakıldığında ilkokuma yazma başarılarında anlamlı fark bulunmuştur. Evinde bilgisayar olmayan deney ve kontrol grubu öğrencilerinin ilkokuma yazma başarılarında anlamlı fark bulunmuş ancak evinde bilgisayar olanların ilkokuma yazma başarılarında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Sonuçlar, farklı yazarların araştırma sonuçları incelenerek tartışılmıştır.
The research investigated the effect of computer assisted instruction (CAI) on elementary reading and writing achievement (ERWA). The sample consisted of 64 first graders (32 in the experimental group and 32 in the control group) in the 2006-2007 academic year. This quasi-experimental study had a posttest only control group design and was conducted during the first semester. The experimental group was taught by CAI and the control group was taught by traditional instruction. Data were gathered through ‘Parent Questionnaire’, ‘Reading Concepts Scale’, ‘Achievement Test’, ‘Reading and Handwriting Observation Form’ and analyzed by chi-square, frequency and t test through SPSS 12.0. The main findings of the study were as follows: (1) CAI affected first graders’ handwriting, reading fluency and punctuation, (2) CAI didn’t affect their writing and reading comprehension, (3) CAI affected ERWA of those who did not have any computer at home.
2014-01-01T00:00:00ZOkulların akademik iyimserlik düzeyleri ile değişime açıklık düzeyleri arasındaki ilişkiÇağlar, Çağlarhttps://hdl.handle.net/11630/58282019-08-21T06:32:51Z2014-01-01T00:00:00ZOkulların akademik iyimserlik düzeyleri ile değişime açıklık düzeyleri arasındaki ilişki
Çağlar, Çağlar
Tarama modelindeki bu çalışma, 208 kadın, 397 erkek olmak üzere 605 öğretmenin katılımı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, okulların akademik iyimserlik düzeyleri ile değişime açıklık düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi, her iki düzeyin; cinsiyet, branş, kıdem, okul türü, okulda çalışan öğretmen sayısı, öğrenci sayısı ve mezun olunan okul türü değişkenlerine göre farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir. Araştırmada veri elde etmek için, “Kişisel Bilgi Formu”, “Okulların Akademik İyimserlik Ölçeği” ve “Okulların Değişime Açıklık Ölçeği” kullanılmıştır. Bulgular, okulların akademik iyimserlik düzeyleri ile değişime açıklık düzeylerinin; cinsiyet, kıdem, okul türü, okulda çalışan öğretmen ve öğrenci sayısı değişkenlerine göre anlamlı farklılaştıklarını göstermektedir. Okulların akademik iyimserlik düzeyi ile değişime açıklık düzeyi arasında orta düzeyde pozitif bir ilişkinin olduğu ve akademik iyimserliğin değişime açıklığın anlamlı bir yordayıcısı olduğu ortaya çıkmıştır. Sonuç olarak, okulların akademik iyimserlik düzeyini yükseltmeye dönük çabaların değişime açıklık düzeyini yükseltebileceği söylenebilir.; The sample of this survey study consisted of 605 teachers (208 female and 397 male). It aims to determine the relationship between academic optimism levels of schools and their levels of openness to change and to detect whether those differ on selected variables such as gender, subject matter taught, teaching experience, and school type, number of teachers and students in school, and type of school graduated. Data were collected through the “Personal Information Form”, “Academic Optimism Scale of Schools” and “Openness to Change Scale of Schools”. Findings indicated that schools’ levels of academic optimism and openness to change differed significantly on gender, subject matter taught, school type, number of teachers and students in school. It was also found out that there was a positive and moderate level relationship between schools’ levels of academic optimism and openness to change. Academic optimism was also a significant predictor of openness to change. To conclude, it can reasonably be asserted that efforts to higher academic optimism levels of schools can higher their levels of openness to change.
2014-01-01T00:00:00ZOkul Öncesi Öğretmenlerinin Dünya Vatandaşlığı Eğitimi İle İlgili GörüşleriCEYLAN, Şehnazhttps://hdl.handle.net/11630/58272019-06-24T20:51:37Z2014-01-01T00:00:00ZOkul Öncesi Öğretmenlerinin Dünya Vatandaşlığı Eğitimi İle İlgili Görüşleri
CEYLAN, Şehnaz
Bu araştırmada okul öncesi öğretmenlerinin dünya vatandaşlığı kavramı ve okul öncesi dönemde dünya vatandaşlığı eğitimi ile ilgili görüşlerini incelemek amaçlanmıştır. Araştırmada Gallavan (2008) tarafından geliştirilen “21. Yüzyılda Dünya Vatandaşlığı Öğretimi Anket Formu (Teaching World Citizenship in the Twenty-First Century Survey)” kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini, Yalova, Afyonkarahisar, Eskişehir, Aksaray ve Rize illerinde gerçekleştirilen Milli Eğitim Bakanlığı hizmet içi eğitim programlarına ve seminerlerine Türkiye’nin farklı illerinden katılan toplam 345 okul öncesi öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmada elde edilen bulgulara göre öğretmenlerin çoğu okul öncesi eğitim programının dünya vatandaşlığını içermesi gerektiğini, çocuklara dünya vatandaşlığını öğretmek istediğini, ancak aldıkları öğretmen eğitim programının ve alan deneyimlerinin çocuklara dünya vatandaşlığını öğretmeye hazırlamadığını belirtmiştir.
The current study aimed at investigating views of preschool teachers on the concept of world citizenship education and teaching world citizenship in the preschool years. The Teaching World Citizenship in the Twenty-First Century Survey developed by Gallayan (2008) was used in this research. The sample consisted of 345 preschool teachers involving in in-service training programs and seminars held by the Ministry of National Education in the following cities of Turkey: Yalova, Afyonkarahisar, Eskişehir, Aksaray and Rize. It was found out that majority of the teachers believed that preschool teaching programs should consider world citizenship and wanted to teach it to children. However, teacher education received and teaching experiences gained did not enable them to teach world citizenship to children.
2014-01-01T00:00:00ZOkul Öncesi Dönemdeki Çocukların Oyunlarında Ortaya Çıkan Zorbalık ve Mağdur Olma Davranışlarının İçerik AnaliziMETİN ASLAN, Özge; TUĞRUL, Belmahttps://hdl.handle.net/11630/58262019-06-24T20:51:37Z2014-01-01T00:00:00ZOkul Öncesi Dönemdeki Çocukların Oyunlarında Ortaya Çıkan Zorbalık ve Mağdur Olma Davranışlarının İçerik Analizi
METİN ASLAN, Özge; TUĞRUL, Belma
Bu nitel araştırma; anaokuluna devam eden çocukların oyunları sırasında ortaya çıkan zorbalık ve mağdur olma davranışlarının içeriklerini ortaya koymayı amaçlayan bir içerik analizidir. Araştırmanın verileri; araştırmacı tarafından geliştirilen Erken Çocukluk Dönemi Oyun ve Saldırganlık Gözlem Formu ile toplanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu; bir üniversitenin anaokuluna devam eden ve araştırmaya katılmalarına aileleri tarafından izin verilen toplam 55 çocuk oluşturmaktadır. Araştırma sürecinde; bu çocukların bir bölümünün oyun sırasında saldırganlık davranışı göstermediği ortaya çıkmıştır. Bunun üzerine sadece 55 çocuk arasından 2 ve 2’den fazla fiziksel saldırganlık davranışı gösteren 30 çocuk ve yine 55 çocuk arasında 2 ve 2’den fazla ilişkisel saldırganlık davranışı gösteren 32 çocuk incelenmiştir. Çalışma grubunu oluşturan ve oyun gözlemi sırasında 2 ve 2’den daha yüksek saldırganlık davranışı gösteren çocukların davranışları, süreklilik gösterdiğinden, zorbalık olarak adlandırılmıştır. Buna göre araştırmanın verileri fiziksel zorbalık puanı yüksek olan çocuklar ve ilişkisel zorbalık puanı yüksek olan çocuklar olmak üzere iki ayrı grupta incelenmiştir. Araştırma sonucunda ilişkisel zorbalık puanı yüksek olan çocukların oyunlarında daha fazla fiziksel ve ilişkisel zorbalık davranışı ortaya çıkmıştır. Diğer bir yönden; fiziksel zorbalık puanı yüksek olan çocukların daha fazla fiziksel zorbalık davranışına maruz kaldığı ortaya çıkmıştır. Fiziksel zorbalık ve mağdur olma davranışlarından en çok arkadaşının elinden oyuncağı veya eşyayı zorla alma ve arkadaşını itme davranışları ortaya çıkmıştır. İlişkisel zorbalık davranışlarından en çok arkadaşını tehdit etme ve oyundan/gruptan dışlama davranışlarının ortaya çıktığı tespit edilirken, ilişkisel mağdur olma davranışlarından ise en çok arkadaşını görmezden gelme/umursamama ve oyundan/gruptan dışlama davranışlarının ortaya çıktığı tespit edilmiştir.
This qualitative study was conducted to explore kindergarten children’s bullying and victimization behaviors in play. Data were collected through The Early Childhood Play and Bullying Behavior Observation Form developed by the researcher. The study group consisted of 55 children attending a university’s kindergarten who were allowed to participate in the study. It was found out that a part of the children did not show aggressive behaviors in play. 30 of 55 children were observed to demonstrate at leat two physical aggressive behaviors while 32 of 55 childrenwere found to display at least two relational aggressive behaviors. As children showed at least two aggressive behaviors ongoingly, their behaviors were called as bullying. Bullying and play behaviors of children were separated into two different groups each of which earned high scores in terms of physical and relational aggressive behaviors. Results of the study indicated that children with high relational bullying scores bullied more physically and relationally and children with high physical bullying scores were bullied more physically. It was observed that children displayed physical bullying and victimization behaviors such as grabbing or taking away an object and pushing a friend. It was also found out that children showed relational bullying behaviors like threatening and excluding a child from a group or an activity and relational victimization behaviors like ignoring a friend and excluding a child from a group or an activity
2014-01-01T00:00:00Z