Koç spermasının dondurulabilirliği üzerine proantosiyanidinin etkileri

Abstract

Bu çalışmanın amacı Sönmez ırkı koçların sperma sulandırıcısına katılan farklı konsantrasyondaki proantosiyanidinin çözüm sonu spermatolojik parametreler, oksidatif stres ve DNA hasarı üzerine etkileri araştırıldı. Ejakulatlar üç baş Sönmez koçtan haftada bir kez suni vajen yardımıyla toplandı ve bu işlem altı tekrar şeklinde uygulandı. Ejakulatlar ml’de 150x106 spermatozoon olacak şekilde antioksidan içermeyen (kontrol) ve antioksidan içeren (10 µg/ml, 25 µg/ml, 50 µg/ml ve 100 µg/ml ) sulandırıcılar ile beş bölüme ayrıldı. Sulandırılan örnekler 0,25 ml’lik payetlerde 5 0C’de 3 saat ekilibrasyona tabi tutulduktan sonra sıvı azot buharında donduruldu. Subjektif motilite yönünden 10 μg/ml içeren grup, kontrol ve diğer gruplara göre belirgin bir üstünlük sağladığı (P<0,05) gözlendi. Baş, kuyruk ve toplama anormal spermatozoa oranları açısından kontrol grubuna göre 10 μg/ml proantosiyanidin içeren gruptaki düşüş ile orta kısım bakımından 10 ve 25 μg/ml proantosiyanidin içeren gruplardaki azalma istatistiki olarak önemli (P<0,05) bulundu. H+/E- bakımından kontrol grubuna göre 10 μg/ml proantosiyanidin içeren gruptaki artışın istatistiki olarak önemli (P<0,05) olduğu belirlendi. Kontrol grubuna kıyasla Tail lenght açısından 10 ve 25 μg/ml proantosiyanidin ilave edilen gruplardaki düşüşün, Tail DNA bakımından 10, 25 ve 50 μg/ml proantosiyanidin ilave gruplardaki azalmanın, Tail moment açısından da tüm antioksidan ilave edilen gruplardaki düşüşün istatistiki olarak anlamlı (P<0,001) olduğu belirlendi. TOS açısından kontrol grubuna göre 10, 25 ve 100 μg/ml proantosiyanidin ilave edilen gruplardaki artış istatistiki olarak önemli (P<0,05) bulundu. Sonuç olarak yapılan çalışmada koç spermasının saklanmasında spermaya katılan farklı dozlardaki proantosiyanidinin 10 μg/ml dozu spermatozoon motilite, anormal ve ölü-canlı spermatozoon oranı, membran bütünlüğü ve DNA hasarı yönünden kontrol grubu ve diğer gruplara göre en iyi korumayı sağladığı görüldü.

The aim of this study was to investigate the effects of proanthocyanidin at different concentrations on post-thaw spermatozoal parameters, oxidative stress, and DNA damage in the semen diluent of Sönmez breed rams. Ejaculates were collected once a week from three mature rams using artificial vagina and repeated six times. The ejaculates were divided into five groups, including a control group with no antioxidant and four groups with different concentrations of proanthocyanidin (10 µg/ml, 25 µg/ml, 50 µg/ml, and 100 µg/ml) in the semen diluent to obtain 150 x 10^6 spermatozoa per ml. After equilibration for 3 hours at 5°C, the diluted samples were frozen in 0.25 ml straws and stored in liquid nitrogen vapor. The subjective motility of the group with 10 µg/ml proanthocyanidin was significantly higher (P<0,05) than that of the control and other groups. A decrease in abnormal spermatozoa rates was found to be statistically significant (P<0,05) in the group containing 10 μg/ml proanthocyanidin compared to the control group, in terms of both head and tail abnormalities. There was also a significant decrease in the mid-piece of spermatozoa in the groups containing 10 and 25 μg/ml proanthocyanidin. The H+/E- ratio significantly increased (P<0,05) in the group with 10 µg/ml proanthocyanidin compared to the control group. The tail length significantly decreased (P<0,001) in the groups with 10 µg/ml and 25 µg/ml proanthocyanidin, the tail DNA significantly decreased (P<0,001) in the groups with 10 µg/ml, 25 µg/ml, and 50 µg/ml proanthocyanidin, and the tail moment significantly decreased (P<0,001) in all antioxidant-treated groups compared to the control group. The total oxidant status significantly increased (P<0,05) in the groups with 10 µg/ml, 25 µg/ml, and 100 µg/ml proanthocyanidin compared to the control group. In conclusion, the results of this study indicated that 10 µg/ml proanthocyanidin provides the best protection for ram semen during storage in terms of sperm motility, abnormal and dead/live spermatozoa ratios, membrane integrity, and DNA damage.