Clinical, biochemical, radiographic and thermographic evaluation of extremity fractures in calves

Abstract

This study aim to assess extremity fractures in calves aged 0-6 months by clinical, thermographic, and radiographic methods. A total of 26 patients were assessed clinically, thermographically, and radiographically. Thermographic assessments were conducted using a thermography apparatus. Radiographic evaluations of fracture cases were conducted, and the fractures were categorized. Serum calcium levels in the control and fracture groups were 10.60±0.25 and 11.67±0.23 mg.dl-1, respectively, with the increase in fractures being statistically significant (p<0.05). The TNF-α measurement levels were recorded as 0.11±0.01 and 0.15±0.05 pg.ml-1 in the respective groups, with the increase in fractures being statistically significant (p<0.05). The IL-1β measurement levels were recorded as 18.67±4.71 and 30.69±7.53 pg.ml-1, respectively, with the increase in fractures being statistically significant (p<0.05). The IL-6 measurement levels were recorded as 61.79±5.52 and 98.29±31.85 pg.ml-1, respectively, with the increase in fractures being statistically significant (p<0.05). Cortisol measurement values were established at 3.36±0.54 and 4.93±0.97 mcg.dl1, with a statistically significant increase in fracture cases (p<0.05). A thermographic assessment of fracture cases revealed an elevation of 4.14±2.2 °C along the fracture line. Fractures resulting from dystocia and trauma in calves are significant among calf surgical conditions. It was determined that thermography may serve as a diagnostic tool in fracture cases, and further comprehensive investigations are required for its application in the postoperative period.

Bu çalışmada 0-6 aylık yaş aralığındaki buzağılarda ekstremite kırıklarının klinik, biyokimyasal, termografik ve radyografik olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Toplam 26 olgu klinik, termografik ve radyografik olarak değerlendirilmiştir. Termografi cihazı ile termografik incelemeler gerçekleştirilmiş ve kırık olgularının radyografik incelemeleri yapılarak kırıklar sınıflandırılmıştır. Serum kalsiyum ölçüm değerleri kontrol ve kırık gruplarında sırasıyla; 10.60±0.25, 11.67±0.23 mg.dl-1 olarak belirlenmiş ve kırık olgularındaki artış istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). TNF-α ölçüm değerleri gruplarda sırasıyla 0.11±0.01, 0.15±0.05 pg/ml olarak belirlenmiş ve kırık olgularındaki artış istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). IL-1β ölçüm değerleri sırasıyla 18,67±4,71, 30,69±7,53 pg.ml-1 olarak belirlenmiş ve kırık olgularındaki artış istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0,05). IL-6 ölçüm değerleri sırasıyla 61,79±5,52, 98,29±31,85 pg.ml-1 olarak belirlenmiş ve kırık olgularındaki artış istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0,05). Kortizol ölçüm değerleri sırasıyla; 3,36±0,54, 4,93±0,97 mcg.dl-1 olarak belirlenmiş ve kırık olgularındaki artış istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0,05). Kırık olgularının termografik incelemesinde kırık hattında 4,14±2,2 ℃'lik istatistiksel olarak anlamlı artış kaydedilmiştir. Buzağılarda distosi ve travmaya bağlı gelişen kırıklar, buzağı cerrahi hastalıkları arasında önemli bir yere sahiptir. Termografinin kırık olgularında da tanı yöntemi olarak kullanılabileceği ve termografik muayenenin cerrahi sağaltımı izleyen dönemde kullanımına ilişkin daha ayrıntılı çalışmalara ihtiyaç olduğu sonucuna varılmıştır.