Biyoelektrik empedans analizi ve antropometrik yöntemler ile ölçülen vücut yağ yüzdelerinin karşılaştırılması (vücut yağ yüzdesini belirlemede empedans ve skinfold yöntemlerin karşılaştırılması)

Abstract

Amaç: Biyoelektrik empedans analiz (BEA) yöntemiyle ölçülen “vücut yağ yüzdesi” (VYY) ile skinfold deri kıvrım kalınlığı ölçüm ve hesaplama yöntemleriyle bulunan vücut yağ yüzdelerini karşılaştırmaktır. Gereç ve yöntem: Çalışmaya 18-60 yaş arası 90 kadın ve 18¬55 yaş arası 90 erkek olmak üzere toplam 180 katılımcı alındı ve iki yöntemle VYY ölçümleri yapıldı. Katılımcıların ilk ola¬rak BEA yöntemiyle (Bodystat 1500) VYY ölçüldü. Kişi sırt üstü yatar pozisyondayken cihazın elektrotları sağ el ve sağ ayağa yerleştirilerek VYY ölçümü gerçekleştirildi. İkinci ola¬rak antropometrik yöntemler uygulandı. Skinfold aletiyle (Holtain) ölçülen deri kıvrım kalınlığından hesaplama yön¬temleri ile VYY saptandı. Skinfold aleti ile karın (abdomen), kol (triceps), uyluk (thigh) ve sırt (subscapular) deri kıvrım kalınlığı ölçümleri yapıldı. Kadın ve erkeklerde uygulanan Behnke VVilmore, Dumin Womersley formülleri kullanılarak, deri kıvrım kalınlığı ölçümlerinden vücut yoğunlukları hesap¬landı. Bulunan vücut yoğunluklarından Siri veya Brozek for¬mülleri ile katılımcılara ait VYY hesaplandı. Farklı yöntem¬lerle bulunan VYY ölçümleri arasında Pearson korelasyon analizi uygulandı. Bulgular: Vücut kitle indeksi (BMI) ortalaması kadınlar (25.8±6.0) ile erkekler (24.2±3.3) arasında farklı değildi (p=0.27). Katılımcılarda ortalama VYY biyoelektrik empe¬dans analiz yöntemiyle 21.8±10.9, Behnke Wilmore ile 23.0±8.6, Dumin Womersley ile 23.6±6.9 bulundu. BEA ile Behnke VVilmore arasında (r= 0.835, p<0.001), BEA ile Dumin VVomersley arasında (r=0.777, p<0.001) ve Behnke VVilmore ile Dumin VVomersley arasında (r=0.935, p<0.001) çok iyi korelasyon olduğu saptandı. Sonuç: BEA yöntemiyle VYY ölçümü, skinfold ölçümleri kullanılarak Behnke VVilmore veya Dumin VVomersley formülüyle hesaplanan VYY ölçümleri yerine kullanılabileceği söylenebilir.

Objective: The aim of this study was compari¬son of body fat percentages measured by bioelectrical imped¬ance analysis (BIA) and skinfold thicknesses methods. Material and Methods: A total of 180 people, 90 females (18-60 years old) and 90 males (18-55 years old), were in¬cluded in the study. Body fat percentage was measured by two methods: BIA and anthropometric methods. First meas¬urements were done using BIA (Bodystat 1500) method as follows; people who participated in this study were asked to lie on supine position, and then the electrodes of BIA device were placed on the right hand and foot to take the measure¬ment for body fat percentage. The measurements were taken and recorded for each person. Secondly, body fat percentage was measured by anthropometric methods. Thickness of ab¬domen, triceps, thigh, subscapular skinfold were measured by Skinfold caliper (Floltain). Body density was estimated using Behnke VVilmore and Dumin Womersley equations based on the skinfold measurements. Body fat percentage was esti¬mated with Siri or Brozek equations using the body density values obtained. The results were analyzed statistically by Pearson’s correlation. Results: Mean body mass index (BMI) was not different between women (25.8±6.0) and men (24.2±3.3) (p=0.27). The mean values for body fat percentage were found as 21.8± 10.9, 23.0±8.6, 23.6±6.9 by BIA, Behnke Wilmore and Dumin Womersley respectively. Strong correlations were observed between the body fat percentage values obtained by BIA and Behnke Wilmore (r= 0.835, p<0.001), BIA and Dumin Womersley (r=0.777, p<0.001), Behnke Wilmore and Dumin Womersley (r=0.935, p<0.001). Conclusion: Our data suggest that BIA method can be used for the estimation of body fat percentage instead of Behnke Wilmore and Dumin Womersley equations based on skinfold measurements.