Prostat Kanserli Ve Benign Prostat Hiperplazili Vakalarda Serum Sistatin C Düzeyleri

Abstract

Benign prostat hiperplazisi (BPH), yaşlı erkeklerde en sık saptanan ve tedavi edilebilen bir hastalık olup 60 yaş grubundaki erkeklerin yaklaşık olarak %60'ında mevcuttur. Prostat bezinden gelişen karsinomatöz lezyon ise çoğunlukla prostat adenokarsinomu olup, gerek başlangıç yaşı gerekse semptomları ile klinik olarak BPH'dan ayırt edilmesi erken evrede oldukça zor olan bir durumdur. Prostat kanserinin tam olarak tedavisi ancak erken evrede tanı konulması ile mümkün olabilir. Bu amaç için; günümüzde biyokimyasal belirteçler de dâhil olmak üzere pek çok farklı molekülün, çeşitli araştırmalarda prostat kanseri için tümör belirteci olabilirliği araştırılmıştır. Biz de bu amaçla, Sistatin C’nin bu iki klinik tablonun ayırımında kullanılabilirliğini araştırmayı amaçladık. Toplanan numunelerin serum Sistatin C düzeyleri kontrol grubunda 1051±23 ng/ml, BPH grubunda 1023±22 ng/ml, prostat kanseri grubunda 1146±38 ng/ml olarak bulunmuştur. Sistatin C’nin prostat kanseri vakalarında artarken, BPH vakalarında değişmediğini gösterdik. Prostat kanserinin belirlenmesinde de Sistatin C’nin eşik değeri 1104 ng/ml olarak bulunmuştur. Ayrıca çalışmamızda numunelerin serum PSA düzeyleri BPH (8,60±1,70 ng/ml) ve prostat kanseri (53,53±14,93 ng/ml) vakalarında kontrol grubundan (1,92±0,35 ng/ml) anlamlı olarak yüksek iken (p<0,05), prostat kanseri vakalarının serum PSA’sı da BPH grubundan anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p<0,05). Serum fPSA düzeyleri BPH (2,20±0,60 ng/ml) ve prostat kanseri (2,50±0,30 ng/ml) vakalarında kontrol grubundan (0,50±0,10 ng/ml) anlamlı olarak yüksek iken (p<0,05), prostat kanseri vakalarının serum fPSA’sı da BPH grubundan anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p<0,05). fPSA/PSA düzeyleri ise prostat kanseri vakalarında (11,60±1,60) kontrol grubundan (31,60±4,10) anlamlı olarak düşük iken (p<0,05), prostat kanseri vakalarının fPSA/PSA’sı da BPH grubundan (27,50±3,90) anlamlı olarak düşük bulunmuştur (p<0,05). Sistatin C’nin tanıda ve tedavi takibinde kullanılabilmesi için de daha fazla klinik çalışmaya ihtiyaç vardır.

Benign prostate hyperplasia (BHP) is the most common disease which is diagnosed and can be cured and it is existing in the %60 of the men among the 60 years-old. It can be only possible to cure the prostate cancer with early diagnosis. For this reason, it has been studied whether a variety of molecules, including biochemical markers, can be a tumour marker for prostate cancer in a number of studies or not. For that purpose, we have aimed to search the usability of Cystatin C to distinguish of these two clinical table. We showed that Cystatin C is stabile in BPH case while it increases at prostate cancer cases. It has been found that the level serum Cystatin C in the gathered samples is 1051±23 ng/ml in control group, 1023±22 ng/ml in BPH group, and 1146±38 ng/ml in prostate cancer group. Limit value of Cystatin C has been found as 1104 ng/ml at diagnosing prostate cancer. Moreover, while the serum PSA level of the samples in our study is found to be higher in the BPH (8,60±1,70 ng/ml) and prostate cancer cases (53,53±14,93 ng/ml) than the control group (1,92±0,35 ng/ml) (p<0,05), the PSA serum of the prostate cancer cases is found to be higher than the BPH group (p<0,05). While the level of fPSA serum is higher in the BPH (2,20±0,60 ng/ml) and prostate cancer cases (2,50±0,30 ng/ml) than the control group (0,50±0,10 ng/ml) (p<0,05), the serum fPSA of the prostate cancer cases is found to be higher than the BPH group (p<0,05). While the levels of fPSA/PSA are lower in prostate cancer cases (11,60±1,60) than the control group (31,60±4,10) (p<0,05), fPSA/PSA of the prostate cancer is found to be lower then the BPH groups (27,50±3,90) (p<0,05). More clinical studies are need to use Cystatin C for diagnosing and post- treatment.