1150/1737 Osmanlı-İsveç Ticaret Anlaşması

Abstract

XV. asrın ortalarından itibaren dünya sahnesinde güçlü bir devlet olarak yer alan Osmanlı Devleti, komşuları ve uzaktaki devletlerle birçok ticaret anlaşması yapmıştır. Bu anlaşmaların çoğu o zamanki dünyanın önemli deniz ve kara ticaret merkezlerini elinde bulunduran Osmanlı’nın liman ve yollarından faydalanma şeklinde tezahür etse de, her birinin arka planında değişik gerekçeleri vardır. Daha evvel Fransa, İngiltere ve Hollanda gibi devletlerle yapılan ticaret anlaşmasının bir benzeri XVIII. asrın ortalarında İsveç’le imzalanmıştır. Anlaşmanın temel gerekçesi Karlofça Anlaşması sonrasında iki devletin Rusya’ya karşı ittifak arayışıdır. Önce İsveç Kralı XII. Şarl’ın Osmanlı topraklarında ikameti, ardından Şarl’ın aldığı borçların tasfiyesi meselesi 1737 tarihinde iki devletin ticaret anlaşması ile sonuçlanmıştır.

The Ottoman state being the most powerful state in the world scene in the middle of XV. century, has signed many trade agreements with its neighbors and other states. In the foreground it looks as if most of these agreements were signed to take advantage of the important commerce centers which were all in the hand of the Ottomans, but there are many other reasons in the background. An agreement, which is very alike the ones which have been signed with France, England and Netherland, has been signed with Sweden in the middle of the XVIII century. The main reason behind the agreement is the need for alliance of the two states against Russia After the Karlowitz. The accommodation of Swedish King Carolus XII in the Ottoman territory and deletion of Carolus’s loans ended up with an agreement in 1737.