Kliniğimize Gelen Köpeklerde Kırık Olgularının Değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmada 2001-2006 yılları arasında Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi, Veteriner Fakültesi Cerrahi Anabilim Dalı kliniğine getirilen değişik ırk, yaş ve cinsiyette ki 56 köpekte kırık olgularının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Etiyolojik olarak değerlendiğinde, kırık oluşum nedenini en fazla trafik kazaları oluştururken, bunu yüksekten düşme ve sert cisimlerle hayvanlara vurulması izledi. Yaş olarak bakıldığında, toplam 56 olgunun 28’i 0-6 aylık (% 50), 8’i 6- 12 aylık (%14,2), 8’i 1-2 yasında (%14,2), 6’sı 2-3 yasında (%10,7 ), 4’ü 3-4 yasında (% 7,1 ) ve 2’si 4 yaşın üstündeydi (% 3,5 ). 56 olgunun 28’dişi (%50), 28’i erkekti (%50). Kırık lokalizasyonu yönünden değerlendirildiğinde, en fazla femur kırıklarına ( n=23, % 41,07) rastlanıldı; bunu tibia ( n=18, % 32,1), radius-ulna ( n=6, % 10,7), humerus (n=5, % 8,9), pelvis ( n=5, % 8,9), mandibula ( n=1, % 1,7), kosta ( n=1, % 1,7), metacarpal (n=1, % 1,7) ve falanks ( n=1, % 1,7) kırıkları takip etti. Olguların 5’inde taskın kallus (%8,9) gözlenirken, 2’inde kaynama yokluğu (% 3,5), 2’sinde çivi migrasyonu (% 3,5), 1’inde hatalı kaynama (% 1,7) ve 2’sinde enfeksiyon (%3,5) şekillendi. Sonuç olarak femur kırıklarının köpeklerde en sık karşılaşılan kırıklar olduğu ve kırıklarının sıklıkla trafik kazaları sonucu oluştuğu gözlendi. Uzun kemiklerin diyafiz hattında şekillenen kırıklarında M fiksasyonun, maliyetinin düşük olması ve kolay uygulanabilir olması nedeniyle, pratikte çok fazla kullanılabilir olduğu kanısına varıldı.

The aim of this study was to evaluate of fracture in 56 dogs referred to Clinic of Surgery, Afyonkarahisar University Faculty of Veterinary Medicine between 2001-2006. When etiologically evaluated, fracture etiology due to traffic accidents was the highest whereas fallen from height and hitting to animals with a firm object followed. Localization of the fracture were mostly accumulated on the femur ( n=23, % 41,07) followed by tibia ( n=18, % 32,1), radius-ulna ( n=6, % 10,7), humerus (n=5, % 8,9), pelvis ( n=5, % 8,9), mandible ( n=1, % 1,7), rib ( n=1, % 1,7), metacarpal bones (n=1, % 1,7) and phalanx ( n=1, % 1,7). Abundant callus in 5 cases, nonunion in 2 cases, pin migration in 2 cases, malunion in 1 case and infection in 1 case were observed. In conlusion, the most frequently fracture in dogs was observed in the femur and fractures were repeatedly seen as a result of traffic accident. In diaphyseal fracture in long bones, intramedullary fixation can be extensively used in the practice because of its low cost and easy applicaiton.