Epilepside tedavi stratejileri

Abstract

Epilepsi tedavisini planlarken nöbetin tipi, epilepsi sendromu, nöbetlerin beklenen doğal seyri ve rekürrens riskinin belirlenebilmesi birincil önem taşımaktadır. Bunun yanında hastanın olası tutum ve davranışları, yaşam koşulları, psikososyal durumu ve en önemlisi tedaviden beklentileri de dikkate alınmalıdır. Epilepside tekrarlayan nöbetlerin olumsuz sonuçlarına karşılık, antiepileptik ilaçların yarar/zarar oranı hesaba katılmalıdır. Genel yaklaşım ikinci nöbetten sonra tedavi başlanması yönündedeir. Mümkünse monoterapi tercih edilmeli ve eğer ilk ilaç etkili olmazsa ikinci monoterapi ve/veya politerapi uygulanabilir. Epilepsi tedavisinde hedef, herhangi bir yan etkiye yol açmadan, nöbetlerin tamamen önlenebilmesidir.

When planning the treatment of epilepsy, determination of seizure type, epilepsy syndrome, expected natural course and recurrence risk of seizures, is primary importance. In addition, the possible attitudes and behaviors of the patient, his/her living conditions, psychosocial status, and most importantly, expectations from the treatment should be considered. In response to the negative consequences of recurrent seizures in epilepsy, the risk/benefit ratio of antiepiletic drugs should be considered. The general approach is to start to the treatment after second seizure. And, if possible, monotherapy should be preferred and if the first drug is not effective, second monotherapy and/or polytherapy might be applied. The aim of the treatment of epilepsy is to prevent completely the seizures without and side effects.