Yabancılara Türkçe öğretiminde etkin katılımlı ders dışı etkinliklerin öğrenci motivasyonuna etkisi

Abstract

Dil öğretiminde kalıcı öğrenmeyi sağlayan birçok yöntem ve teknik vardır. Yaparak yaşayarak öğrenme, dil öğretim sürecinde öğrenciyi merkeze alan, öğrenme sürecini birçok duyu organıyla gerçekleştiren, öğrencilere üst düzey bilişsel özellikler kazandıran, sınıf içi ve sınıf dışı ortamlarda gerçekleştirilebilecek olan bir modeldir. Bu araştırmanın amacı yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin, sınıf içerinde öğrenmiş oldukları yapıları yaparak yaşayarak öğrenme modeli çerçevesinde okutman tarafından düzenlenmiş alan gezileriyle çeşitli ortamlarda kullanabilmesini sağlamak ve bu gezilerin öğrencilerin motivasyonuna etkisini tespit etmektir. Araştırmanın temelini, A1 seviyesi sonunda okutman rehberliğinde gerçekleştirilen alan gezisi oluşturmaktadır. Gezi sırasında öğrencilere derste öğrenmiş oldukları yapılar, doğal çevreye uygun olarak sorulmuş ve onlardan cevap istenmiştir. Çalışmada yer alan dil bilgisi yapıları, öğrenci seviyesine uygun olarak “Yedi İklim Türkçe Öğretim Seti” A1 seviyesinden seçilmiştir. Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışmasıyla gerçekleştirilen bu araştırmada, çalışma grubunu Yunus Emre Enstitüsü Saraybosna Türk Kültür Merkezi A1 seviyesi öğrencileri oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak öğrencilere dağıtılan açık uçlu sorular, okutman gözlem formu ve öğrenci görüşleri kullanılmış; veri toplama araçlarından hareketle sonuçlara ulaşılmıştır.

There are a lot of methods and techniques that yield permanent learning in teaching language. Learning through living is a student-centred model which can be carried out in and outside the classroom settings and which enables learners to gain high - order cognitive skills with more than one sense organ in the language teaching process. The aim of this research is to make the students learning Turkish as a foreign language to use the structures that they have learned inside the classroom in the different settings thanks to the field trips organized by the instructor in the scope of learning through living model and to analyse the effect of these field trips on the student motivations. The basis of the study is to organize field trips to be carried out under the guidance of the instructor at the end of A1 level. During the field trip, the questions about the structures that the students learned in the class were asked to the students in accordance with the natural environment. The grammar structures taken into the study were chosen from “Yedi İklim Turkish Learning Set-A1 Level. Of the qualitative research methods, the case study model was used in the research and the study group consisted of the A1 level-students from Yunus Emre Institute, Sarajevo Turkish Culture Centre. The data collections tools included the open-ended questions, the instructor observation form and the students opinions and the conclusions were reached thanks to these tools.