Cilt 7 : Sayı 1Ermeni Özel Sayısıhttps://hdl.handle.net/11630/6072024-03-28T13:40:44Z2024-03-28T13:40:44ZAfyonkarahisar ermenilerinde kültürel ve dinî hayatİlgar, Yusufhttps://hdl.handle.net/11630/35392019-11-01T06:27:02Z2005-01-01T00:00:00ZAfyonkarahisar ermenilerinde kültürel ve dinî hayat
İlgar, Yusuf
Afyonkarahisar Ermenileri hakkında XVI. yüz yıldan itibaren bilgilere sahip bulunmaktayız. Şehirde Türklerle birlikte genelde aynı mahallelerde oturan Ermenilere ait olarak İbtidâi ve Rüştiye mektepleri ile üç kilise bulunmaktadır. Afyonkarahisar Ermenileri Osmanlı Dönemi'nde okuma ve ibadet etme hakkına her zaman sahip olmuşlardır.; We have some information on the Armenians of Afyonkarahisar from the sixteenth century onwards. Armenians, who usually shared the same quorters with Turks, had three churchs, primary school (İbtidâi), and a Secondary school (Rüştiye) in the city. In the Ottoman period, the Armenians of Afyonkarahisar always had the right to get education and worship.
2005-01-01T00:00:00ZAmerikalı Bir Misyonerin XIX. Yüzyılın Ortalarında Türk-Ermeni Kültürel İlişkileri İle İlgili İzlenimleri Üzerine Bir DeğerlendirmeŞahin, Gürsoyhttps://hdl.handle.net/11630/35382019-06-24T20:46:11Z2005-01-01T00:00:00ZAmerikalı Bir Misyonerin XIX. Yüzyılın Ortalarında Türk-Ermeni Kültürel İlişkileri İle İlgili İzlenimleri Üzerine Bir Değerlendirme
Şahin, Gürsoy
Bu çalışmanın esasını Amerikalı misyoner Henry John Van Lennep
(1815-1889)’in Türkiye’de bulunduğu 1840-1869 yıllarındaki Türk-Ermeni
kültürel ilişkileri ile ilgili izlenimleri oluşturacaktır. Kongregasyon
misyoneri olan Van Lennep, başta İzmir (1840-1844; 1863-1869), İstanbul
(1844-1854) ve Tokat (1854-1856) olmak üzere Mısır ve Doğu’da geniş
kapsamlı araştırma ve seyahatlerde bulunmuştur. Ülkesinde Ermeniler ile
ilgili çeşitli çalışmaların editörlüğünü üstlenmiştir. Lennep’in Türkiye’de
doğmuş, uzun süre ülkenin çeşitli yörelerinde incelemelerde bulunmuş,
yüksek düzeyde kültüre sahip bir yabancı olması ve çalışmalarının Osmanlı
ülkesindeki Ermeniler üzerine yoğunlaşması onun Türkler ve Ermeniler
arasındaki kültürel ilişkiler ile ilgili izlenimlerini bizim açımızdan daha da
önemli kılmaktadır.; The main aim of this study is to analyse the impressions of
American missionary Henry John Van Lennep, on Turko-Armenian culturel
relations between 1840-1869 in Turkey. Van Lennep as a congregationalist
missionary, travelled and searched first in Smyrna (1840-1844; 1863-1869),
Constantinople (1844-1854) and Tokat (1854-1856) and then in Egypt and
Eastern part of Turkey. In his country, he undertook the edition of some
studies about Armenians. His impressions culturel relations between on
Turks and Armenians become more important to us because Lennep was
born in Turkey, he investigated different regions of the country for a long time, had a high level of culture and focused his research on Armenians in
Otoman Empire.
2005-01-01T00:00:00ZTürk-Ermeni İlişkilerinin Bozulmasında Amerikalı Misyonerlerin Rolleri Üzerine Bir İncelemeŞahin, Gürsoyhttps://hdl.handle.net/11630/35372019-06-24T20:46:09Z2005-01-01T00:00:00ZTürk-Ermeni İlişkilerinin Bozulmasında Amerikalı Misyonerlerin Rolleri Üzerine Bir İnceleme
Şahin, Gürsoy
Osmanlı Devleti’ne XVI. yüzyıldan itibaren başta İngiltere, Fransa,
İsveç daha sonraları ise Almanya gibi pek çok farklı Avrupa ülkesinden
birçok misyonerin geldiği bilinen bir gerçektir. Çalışmalarını rutin bir
şekilde devam ettiren bu misyonerler, XIX. yüzyıldan itibaren Osmanlı
Devleti’nin zayıflama sürecine girmesi ile birlikte faaliyetlerini iyice
artırmışlardır. Propaganda ve kışkırtmalarını Osmanlı ülkesindeki özellikle
Ermeniler üzerinde yoğunlaştıran misyonerlerin de etkisi ile yüzyıllarca
dostane bir şekilde devam eden Türk-Ermeni ilişkileri zamanla boyut
değiştirmiş ve çatışmaya dönüşmüştür. Araştırmada bu çerçeveden olmak
üzere ABD’li misyonerlerin Anadolu’daki faaliyetleri yanında Türkler ve
misyonerler arasındaki ilişkilere de değinilecektir.; Sweden, then they came from different European countries such as
Germany, from the beginning of 16th century. These missionaries who work,
monotonly, increased their activities with decreases of Ottoman power.
Because of the provocations and propaganda on Armenians in Otoman
Empire, the relations between Turk-Armenian turned into conflict. In this
research, the relations between Turks and Armenian are going to be focusud or
analysed, as well as missionaries, who are from USA, activities in Anatolia.
2005-01-01T00:00:00Z1890 Yılına Kadar Osmanlı Arşiv Belgelerine Göre Ermeni Sorununun Ortaya Çıkışında İngiltere’nin RolüAltıntaş, Zeynephttps://hdl.handle.net/11630/35362019-06-24T20:46:11Z2005-01-01T00:00:00Z1890 Yılına Kadar Osmanlı Arşiv Belgelerine Göre Ermeni Sorununun Ortaya Çıkışında İngiltere’nin Rolü
Altıntaş, Zeynep
Osmanlı Devleti’nin güç kaybetmeye başlamasıyla birlikte toprak
kaybetmesi, büyük devletler olarak nitelendirilen İngiltere, Fransa ve
Rusya’nın başı çektiği pek çok devletin İmparatorluğun topraklarından pay
kapma, bunun mümkün olmadığı durumlarda da zamanın güç dengeleri
çerçevesinde rakip devletlerin bu topraklardan pay kapmasına engel olma
siyaseti izlemelerine neden olmuştur. Büyük devletlerin en başta geleni ise o
dönemde İngiltere’dir.
İngiltere, Rusya’nın 1774 Küçük Kaynarca Antlaşması’nda elde
etmiş olduğu, Ortodoks Hıristiyan tebaanın koruyucusu unvânına da dayalı
olarak Yunan bağımsızlık harekâtını destekleyerek Doğu Akdeniz’de
İngiltere’nin tarihi Hindistan yolunu tehdit eder bir pozisyonu
yakalamasından son derece rahatsız olmuştur. Ayrıca, Rusların kendi
topraklarında 1829-1830’larda kurdukları küçük Ermenistan bölgesini,
Osmanlı Devleti aleyhine güneye doğru genişleterek sıcak denizlere inme,
Kafkaslardan Doğu Anadolu’ya ve Basra ile İskenderun Körfezlerine inerek
bir Ermeni toprağı yaratma plânları, İngiltere’nin bu bölgelerde yaşayan
Ermenilerle ilgilenmesini kendi menfaatleri açısından zarurî kılmıştır.
İngiltere, bu nedenle öncelikle Protestan Ermeni Cemaati varlığını
ortaya çıkararak bunların Osmanlı Millet Sistemi içinde yer almasını
sağlamıştır. Osmanlı Devleti’nin Berlin Antlaşması’nı imzalamak zorunda
kalması ve bu Antlaşmada Ermenilerin haklarıyla ilgili taahhüt altına
girmesi, İngiltere’nin de taraflardan biri olması, İngiltere’nin Ermeniler
konusunda daha aktif hale gelmesini temin etmiştir. Bölgede bulunan
konsolosları vasıtasıyla Ermeniler konusunda, Osmanlı Devleti’ne sürekli
müdahale etmiş, Batı’da Ermeni sorununun ortaya çıkmasında, kamuoyu
oluşturulmasında, maddî ve manevî desteğini esirgememiş, isyancı
Ermenilere her türlü desteği vermiştir.; The group of countries leaded by France, England and Russia were
trying to get their share when possible or otherwise avoid other countries to
get what they want after the Ottoman Empire start loose both power and
land. After Russians gained the orthodox christians guardian position
through Küçük Kaynarca Agreement in 1774 and their support to Greek
Independence movement threatened the British interest in the Eastern
Mediternian which was their historical Indian route. Especially Russian
move to establish a small Armenian region in 1829-1830’s and to expand
this region toward South with main interest to reach hot seas and Caucasia to
Eastern Anotolia and to Persian Gulf disturbed England. As a first move,
England created a protestantArmenian group and placed them into the
Ottoman National System. After the Ottoman Empire had signed Berlin
Agreement which included promises about the Armenians caused England to
actively involve constantly in related with Armenian issues through their
consulates in the region. Besides their involvement in this issue, they also
supported them in rising the Armenian problem in west both with money and
publicizing the problem in press. They also supported the fighting Armenian
Commitas.
2005-01-01T00:00:00Z