Kuzuların beslenmesinde kullanılan mısır, ryegrass ve sorghum silajlarının performans, et kalitesi ve bazı kan parametreleri üzerine etkisi

Abstract

Bu çalışmada, Sakarya ilinde İle de France ırkı erkek kuzuların beslenmesinde farklı silaj kaynaklarının ad libitum tüketiminin verim parametreleri, kan parametreleri, karkas verileri ve duyusal analizler üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Çalışma kapsamında, kontrol grubunun yanı sıra mısır silajı, sorghum silajı ve ryegrass silajının, 24 kuzu üzerinde 70 gün deneme süresi boyunca kuzuların büyüme performansı, kan biyokimyası, karkas verileri ve etin duyusal özellikleri üzerindeki etkileri incelenmiştir. Sonuçlara göre, ad libitum silaj tüketiminin bir olumsuzluk oluşturmadığı ve mısır silajı grubunun diğer gruplara kıyasla daha yüksek canlı ağırlık artışı sağlamış olduğu ve besleme döneminin sonunda en yüksek ağırlığa ulaştığı tespit edilmiştir. Kuru madde bazında yem tüketimi açısından da mısır silajı grubu en yüksek yem tüketen grup olmuştur. Bu durum, mısır silajının kuzu beslenmesinde hala etkin bir kaynak olabileceğini işaret ederken, gruplar arasında istatistiksel anlamda bir fark olmadığı için diğer silaj kaynaklarının da mısır silajına alternatif olabileceğini göstermektedir. Kan gazı ve biyokimyasal analizlerde, farklı silaj kaynaklarının istatistiksel olarak anlamlı bir fark yaratmadığı tespit edilmiştir. Bu, farklı silaj kaynaklarının biyokimyasal dengeyi bozmadığını ve normal fizyolojik işlevlerin korunduğunu göstermektedir. Karkas verileri bakımından, mısır silajı grubunun kesim canlı ağırlığı, karkas randımanı ve sıcak-soğuk karkas ağırlıkları açısından diğer gruplara kıyasla daha yüksek değerler elde ettiği belirlenmiştir. Ancak, bu farklılıklarda istatistiksel anlamda belirgin bir fark olmadığı için sorghum silajı ve ryegrass silajı gibi alternatif silaj kaynaklarınında verim parametreleri açısından yeterli seviyede olabileceğini göstermiştir. Farklı silaj kaynaklarının ad libitum verilmesi sonucunda elde edilen karkaslarda, etin rengi, su aktivitesi, tekstür analizleri ve duyusal analizler yapılmış olup, kontrol grubuna kıyasla farklı silaj kaynaklarının bu parametreler üzerinde anlamlı bir etkisinin olmadığı belirlenmiştir. Duyusal analizlerde de ryegrass silajı grubu en yüksek beğeni sıralamasına sahip olsa da, istatistiksel açıdan anlamlı bir fark tespit edilememiştir. Sonuç olarak ad libitum silaj tüketimi ve farklı silaj kaynaklarının kuzu beslenmesi üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark yaratmadığı, ancak mısır silajının bazı üstünlükler sağlayabileceği ortaya konulmuştur. Çalışmada kullanılan sorghum ve ryegrass silajı gibi diğer silaj kaynaklarının da yerel koşullara ve besicilik hedeflerine bağlı olarak avantaj sağlayabileceği düşünülmektedir. Bu nedenle, kuzuların beslenmesinde silaj kaynaklarının kullanılabileceği, üreticilerin silaj kaynaklarını seçerken bölgesel faktörleri, iklimi, su kaynaklarını ve maliyetleri göz önünde bulundurması önerilmektedir.

In this study, the effects of ad libitum consumption of different silage sources on the performance parameters, blood parameters, carcass data, and sensory analyses of male Ile de France lambs in Sakarya province were investigated. Within the scope of the study, the effects of corn silage, sorghum silage, and ryegrass silage, along with a control group, on the growth performance, blood biochemistry, carcass data, and sensory properties of the meat of 24 lambs over a 70-day trial period were examined. The results indicated that ad libitum silage consumption did not pose any adverse effects, and the corn silage group exhibited higher live weight gain compared to the other groups, reaching the highest weight at the end of the feeding period. In terms of dry matter intake, the corn silage group also had the highest feed consumption, suggesting that corn silage remains an effective feed source for lambs. Despite this, the lack of statistical significance among the groups indicates that other silage sources can be viable alternatives to corn silage. Blood gas and biochemical analyses revealed no statistically significant differences among the different silage sources, indicating that they did not disrupt biochemical balance and that normal physiological functions were maintained. Regarding carcass data, the corn silage group achieved higher values in terms of slaughter live weight, carcass yield, and hot-cold carcass weights compared to the other groups. However, the absence of statistically significant differences suggests that alternative silage sources like sorghum silage and ryegrass silage can also be adequate in terms of performance parameters. Carcasses resulting from the ad libitum provision of different silage sources were subjected to color, water activity, texture analyses, and sensory evaluations, with no significant impact observed on these parameters compared to the control group. Although the ryegrass silage group received the highest preference in sensory evaluations, no statistically significant difference was detected. In conclusion, while ad libitum silage consumption and the use of different silage sources did not result in statistically significant differences in lamb feeding, corn silage demonstrated some advantages. The study suggests that other silage sources such as sorghum and ryegrass silage could also provide benefits depending on local conditions and production goals. Therefore, it is recommended that producers consider regional factors, climate, water resources, and costs when selecting silage sources for lamb feeding.