Anti Nükleer Antikorların Farklı Yöntemlerle Bakılması ve Alt Gruplarının Karşılaştırılması

Abstract

Otoimmün hastalıklar, organizmanın kendi doku ve hücrelerine karşı immün yanıt gelişmesi sonucu oluşmaktadır ve bu hastalıkların tanısında otoantikorlar büyük önem taşımaktadır. Anti nükleer antikor (ANA) adı verilen, hücre nükleusu ve/veya sitoplazmasındaki nükleer yapılara karşı gelişen otoantikorlar, bağ doku hastalıklarında (BDH) önemli bir tanı kriteridir. Günümüzde, ANA pozitifliğinin saptanması amacıyla geliştirilmiş bir çok yöntem bulunmaktadır. Ancak, en eski yöntem olarak bilinen indirek immünfloresans antikor (IFA) tekniği, hala en yaygın kullanılan yöntem olma özelliğini korumaktadır. Son yıllarda, serum fizyolojik ile ekstrakte edilebilen nükleer antijenlere karşı gelişen antikorlarının (anti ENA), BDH’ta, hastalık tipinin belirlenmesi ve şiddetinin takibinde önem taşıdığı vurgulanmaktadır. ANA pozitifliğinin yanında, alt grupların birbirinden ayırt edilmesi amacıyla geliştirilmiş yeni tekniklere ihtiyaç duyulmaktadır. Çalışmamızda, farklı kliniklerden laboratuvarımıza gönderilen, 85 (%72.6) kadın, 32 (%27.4) erkek olmak üzere toplam 117 hasta serumunda IFA, Dot Blot ve ELISA teknikleriyle ANA pozitifliği araştırılmıştır. IFA referans yöntem kabul edilerek, mikroskobik boyanma şekilleri ve titreler dikkate alınmış, Dot blot tekniği ile alt grup tayini yapılmış, ELISA ile total anti ENA antikorlarına bakılmıştır. Çalışmamız neticesinde, IFA yöntemi ile 81 (%72.6), Dot Blot tekniği ile 98 (%83.8) ve ELISA ile 56 (%47.9) hastada ANA pozitifliği belirlenmiştir. Duyarlılık değerleri, Dot Blot için %81.2, ELISA için %71.7 olarak bulunmuştur. Özgüllük değerleri, Dot Blot yönteminde %50.0 iken ELISA tekniğinde %85.7 olarak hesaplanmıştır. Sonuç olarak, ANA pozitifliğinin belirlenmesinde tek bir yöntemle tanıya gidilmesinin gerçekçi bir uygulama olmadığı bilinmektedir. Dot Blot yöntemiyle, subtiplerin ayırt edilebilmesinin, hatta aynı hastada birden fazla alt grubun saptanabilmesinin mümkün olduğu görülmüştür. Ancak IFA ile düşük titrelerde bile doğrulanamayan pozitifliklerle karşılaşılması, bu yöntemin tek başına kullanılmasının sakıncalarını ortaya koymuştur. ELISA tekniğinde kısa süre içinde fazla sayıda hasta serumuyla çalışılabilmekle beraber kalitatif bir değerlendirme imkanı elde edilebilmiştir. Ancak, alt grupların birbirinden ayırt edilebilmesi mümkün olmamıştır. Bu açıdan, IFA yöntemi ile beraber bir veya birkaç testin bir arada kullanılmasının, sonuçların güvenilirliği açısından uygun olduğunu düşünmekteyiz.

Autoimmune diseases occur as a result of the immune response to self antigens and tissues of the organism and the detection of autoantibodies is very important in the diagnosis of these disorders. Antinuclear antibodies (ANA) autoantibodies generated against to nuclear/ cytoplasmic components of the cell are important diagnostic criteria for connective tissue diseases. Currently, a number of methods are available for the detection of ANA. Indirect immunofloresance antibody (IFA) method, known as the oldest technique, is still widely used. Nowadays, the autoantibodies orginated to extractable nuclear/cytoplasmic antigens, anti ENA antibodies in connective tissue disease has been noticed for evaluation of the disease differantion and the severity of the course. The new tecniques, developed for the detection of subgroups, are also needed the entities with ANA positivity. In our study, it was investigated ANA positivity by using IFA, Dot Blotting and ELISA techniques on a total 117 patient sera from different clinics. The enrolled patients were 85 (%72.6) women and 32 (%27.4) men. IFA accepted as a reference test, for the examination titration and patterns were taken into consideration. Subgroups were determinated by Dot Blotting and total anti ENA antibodies were investigated by ELISA. As a result of our study, the positivity was found in 81 (%72.6) sera by IFA, 98 (%83.8) sera by Dot blotting and 56 (%47.9) sera by ELISA. Sensitivity was found % 81.2 for Dot Blotting and %71.7 for ELISA . Specificity was found %50.0 for dot blotting and %85.7 for ELISA. In conclusion, it is known that diagnosis with only one method is not a relaible aproach for the detection of ANA positivity. It is shown that, it is available to differantiate subgroups of ANA and to determinate different subgroups in same patient by Dot Blotting. However, it is obvious that using this technique alone was due to detect some positive samples even though they were negative by IFA and also when their titre were low level. It was possible work with relatively a high number of samples in a short period of time and to perform qualitative evaluation by ELISA. But with this methodology differantiating subgroups was not possible. Therefore we suggest using one or more than one tests together with IFA was suitable in order to get more reliable results.