Glisofat bazlı herbisite maruz bırakılan ratlarda proantosiyanidinin testis toksisitesi üzerine etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, glifosat (GLF) maruziyetine bırakılan erkek ratlarda spermatolojik ve oksidatif stres parametreleri ile DNA hasarı, serum testosteron seviyesi ve testis dokusundaki toksisite üzerine güçlü bir antioksidan olan proantosiyanidinin (PA) etkinliğini ortaya koymaktır. Çalışmamızda 24 adet, 2,5-3 aylık, 160-180 g ağırlığında, erkek Wistar Albino rat kullanıldı. Her grupta 6 rat olacak şekilde 4 gruba ayrıldı. Kontrol grubundaki (1. Grup) ratlar standart rat yemi ve su ile beslendi. PA grubundaki (2. Grup) ratlara 400 mg/kg dozunda PA, DMSO ile çözdürülerek gastrik gavaj yoluyla verildi. PA+GLF grubundaki (3. Grup) ratlara önce 400 mg/kg dozunda PA, daha sonra LD50/10 dozu olan 787,85 mg/kg dozunda GLF, DMSO ile karıştırılarak gastrik gavaj yoluyla verildi. GLF grubundaki (4. Grup) ratlara LD50/10 dozu olan 787,85 mg/kg dozunda GLF, DMSO karıştırılarak gastrik gavaj yoluyla verildi. Motilite açısından kontrol grubuna göre GLF grubunda azalma görülürken PA ve PA+ GLF gruplarında motilite artışının istatistiksel olarak önemli olduğu tespit edildi (p<0,001). Anormal spermatozoon ve H+/E- oranları açısındna kontrol grubuna göre PA ve PA+ GLF gruplarındaki azalma ile beraber GLF grubundaki artışın istatistiksel olarak önemli olduğu belirlendi (p<0,001). GLF uygulamasının DNA hasarını artırdığı, PA+ GLF ve PA uygulamalarının ise DNA hasarını azalttığı istatistiksel olarak önemli olduğu gözlemlendi (p<0,001). GSH değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gözlendi (p<0,05). Seminifer tubulus çapı açısından yapılan incelemede, kontrol grubu ile PA+GLF ve GLF grupları karşılaştırıldığında GLF ve PA+GLF grubunda gözlenen azalmanın istatistiksel olarak önemli olduğu belirlendi (p<0,001). Germinatif hücre katman kalınlıkları incelendiği zaman kontrol grubuna göre PA+GLF ve GLF gruplarında tespit edilen azalmanın istatistiksel açıdan önemli olduğu belirlendi (p<0,05). Sonuç olarak güçlü bir antioksidan olan PA’nın GLF maruziyeti sonucunda azalan spermatolojik parametreler ile ratların testis dokusundaki olumsuz histolojik değişimleri etkili bir şekilde önlediği belirlendi. Bu gibi olumlu etkilerinden dolayı GLF ile indüklenen testis toksisitesi üzerine PA’ nın koruyucu bir etkisinin olduğu kanaatine varıldı.

This study aims to reveal the effectiveness of proanthocyanidine (PA), which is a powerful antioxidant, on spermatological and oxidative stress parameters, DNA damage, serum testosterone level, and toxicity in testicular tissue in male rats exposed to glyphosate (GLF). In our study, 24 male Wistar Albino rats, 2.5-3 months age, weighing 160-180 g, were used. They were divided into 4 groups with 6 rats in each group. The rats in the control group (Group 1) were fed with standard rat chow and water. The rats in the PA group (Group 2) were given 400 mg/kg PA dissolved with DMSO and administered via gastric gavage. The rats in the PA+GLF group (Group 3) were first administered 400 mg/kg PA, then LD50/10 dose 787.85 mg/kg GLF mixed with DMSO and administered via gastric gavage. The LD50/10 dose of 787.85 mg/kg GLF was mixed with DMSO and administered via gastric gavage to the rats in the GLF group (Group 4). In terms of motility, a decrease was observed in the GLF group compared to the control group. In contrast, the increase in motility was statistically significant in the PA and PA+ GLF groups (p<0.001). In terms of abnormal spermatozoa and H+/E- ratios, it was determined that the decrease in PA and PA+ GLF groups and the increase in the GLF group were statistically significant compared to the control group (p<0.001). It was found statistically significant that GLF application increased DNA damage, while PA+ GLF and PA applications decreased DNA damage (p<0.001). A statistically significant difference was observed in GSH values (p<0.05). In the examination performed in terms of seminiferous tubule diameter, when the control group and PA+GLF and GLF groups were compared, the decrease observed in the GLF and PA+GLF groups was found to be statistically significant (p<0,001). When the germinative cell layer thicknesses were examined, it was determined that the decrease detected in the PA+GLF and GLF groups compared to the control group was statistically significant (p<0,05). As a result, it was determined that PA, a powerful antioxidant, effectively prevented negative histological changes in testicular tissue of rats with decreased spermatological parameters due to GLF exposure. Due to such positive effects, it was concluded that PA has a protective impact on GLF-induced testicular toxicity.