Yeni teoriler çerçevesinde beşeri sermayenin büyüme sürecindeki önemi

Abstract

Geleneksel büyüme modelleri, ekonomilerin uzun dönemli büyüme süreçlerini açıklamakta yetersiz kalmaktadır. Dışsal faktörlerce belirlenen tasarruf oranı, nüfus artış hızı ve teknolojik gelişme gibi oluşumların uzun dönemli büyümenin belirleyicileri olduğunu ileri süren geleneksel modeller iktisat politikalarının uzun dönemli büyüme sürecine etkisinin olmadığını savunurlar. Bu tezlere karşın 1980’li yılların ortalarından itibaren artan içsel büyüme teorileri, fiziksel ve beşeri sermaye yatırımları ve teknolojik gelişme gibi etmenlerin uzun dönemli büyüme etkisi yarattıklarını savunur. Bu çalışma geleneksel büyüme modellerini eleştirel bir gözle incelerken içsel büyüme teorilerinin öngörülerini beşeri sermaye olgusunu göz önüne alarak analiz etmektedir.

Traditional growth models are insufficient to describe the long term growth procede of economies. Traditional models, claming that formations like saving rate, population growth rate and technological changes that are influenced by externd factors are the determinants of long term growth while economy policies do not have on effect on the long term growth process. In spite of these thesis, endogenous growth theories that increases from the middle of the 1980’s defends that physical and human capital investments and technological developments have an effect on long term growth. While this study examines the traditional growth models critically, it also analyzes the intention of the endogenous growth theories by taking into account the human capital phenomena.