Algılanmış Etnik Ayrımcılık Deneyimleri ile Türkiye’de Roman Kadınlar

Abstract

Yaşadıkları yoksulluk ve ırkçılık sorunları ile Avrupa’nın dezavantajlı en büyük etnik grubu olan Romanlar, Türkiye’nin de toplumsal yaşam dışına itilmiş ve kaderlerine terk edilmiş ötekileridir. Bu grubun kadın üyeleri ise, cinsiyet faktörünün de etkisi ile toplumun çoklu ayrımcılık mağdurları olup toplumun en dezavantajlı gruplardan biri olma statüsün delerdir. Türkiye’de, tabii Avrupa’da da, entelektüel insan kaynağı birikimi olmayan Romanların ekonomik, siyasal ve sosyal hakları için mücadele verecek sivil toplum kuruluşları da yok denecek kadar azdır. Bu yüzden de günümüze kadar Romanlar ya kendi sorunları ile baş başa bırakılmışlar, ya da siyasal iktidarın adaletine terk edilmişlerdir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de yaşayan ve üzerinde özellikli cinsiyet temelli bilimsel veriye rastlanamayan Roman kadın grubunun günlük yaşam içinde maruz kaldıkları algılanmış etnik ayrımcılık deneyimlerini tespit etmektedir. Bu ana hedefin yanında, algılanan etnik ayrımcılık deneyimlerinin grup üyeleri üzerindeki benlik saygısı ve umutsuzluk üzerine etkileri incelenmiştir. Nicel bir çalışma gerçekleştirmiş olup, araştırma için kullanılan ölçekler ise, Algılanmış Etnik Ayrımcılık Anketi (AEAA), Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSE) ve Beck Umutsuzluk Ölçeği’dir (BUÖ). Çalışma, Türkiye’nin dördüncü büyük şehri olan Bursa ilinde gerçekleştirilmiştir.

The biggest and most problematic ethnic group suffering from poverty and racism in Europe, the Romani people are “the others” who have been marginalized and left to their fate also in Turkey. The women members of this group are more vulnerable to multiple discrimination and thus, constitute the one of the most disadvantaged group of the society. The Romani people have almost no intellectual accumulation in Turkey or in Europe. They have almost no non-governmental organizations to fight for their economic, political and social rights, either. Therefore, until recently they have been either left alone to solve their problems on their own or abandoned to the justice of political power. The purpose of this study is to detect the perceived ethnic discrimination experiences of Romani women who live in Turkey but about whom there are no scientific data. In addition to this, the study also examines the effects of perceived discrimination experiences on group members’ self-esteem and hopelessness. The scales used to collect quantitative data are The Perceived Ethnic Discrimination Questionnaire, Rosenberg Self-Esteem Scale and Beck Hopelessness Scale. The study was conducted in Bursa, the fourth biggest city in Turkey.