Çocukluk çağı araç dışı trafik kazalarının epidemiyolojis

Abstract

AMAÇ: Çocukluk yaş grubunda araç dışı trafik kazalarına ait epidemiyolojik verilerin incelenmesi ve bu kazaları önlemeye yönelik olarak çeşitli risk faktörlerinin belirlenmesi. GEREÇ VE YÖNTEM: Bir üniversite acil servisine başvuran beş yıllık trafik kazası kayıtları içinden 0-18 yaş grubuna ait araç dışı trafik kazaları (ADTK) retrospektif olarak incelendi. Kaza kodları, yaş, cinsiyet, kazanın şehir içinde veya şehir dışında olması, saati, gün, ay, kaza sırasında aile birlikteliği, yaralanan organ sistemleri, hastaneye yatış olup olmadığı, yatan hastaların yatış süreleri ve sonuç kaydedildi. Elde edilen veriler uygun istatistiksel yöntemler kullanılarak değerlendirildiler. BULGULAR: Toplam 272 kayıt incelendi. Cinsiyetlere göre dağılım 178 erkek (%65,4), 94 kız (%34,6) şeklindedir. Aylara göre dağılıma bakıldığında %22,8 ile Eylül ayı kazaların en çok gerçekleştiği ay, %2,9 ile Ocak ve Şubat ayları kazaların en az gerçekleştiği aylar olarak tespit edilmiştir. Verilere göre %16,5 ile Salı günü kazaların en çok gerçekleştiği gün iken, %10,7 ile Cumartesi kazaların en az gerçekleştiği gün olmuştur. En sık kaza görülen saatler 08:00-15:59 (138 çocuk, %50.7) ve 16:00-23:59 saatleri (119 çocuk, %43.8) arasıdır. Kazaların %63.6’sının şehir içinde olduğu, %51.7’sinin çocuk ailesiyle birlikte değilken gerçekleştiği öğrenildi. Toplam 12 hastada kaza sonrası epilepsi, ensefalopati, serebral palsi, işitme kaybı, spastik hemipleji, fasiyal sinir bozukluğu, fleksiyon kısıtlılığı şeklinde kalıcı sakatlıkların oluştuğu, 6 hastanın (%2,2) da kaybedildiği tespit edilmiştir. SONUÇ: Özellikle erkek çocukları Eylül ayında, şehir içinde, mesai saatlerinde daha fazla kazaya maruz kalmıştır. Kazaların artış nedenlerinin ve önleme yollarının saptanabilmesi için ek çalışmalar gerekmektedir.

OBJECTIVE: To investigate the epidemiological data of the childhood pedestrian injuries and determine some risk factors for prevention of such injuries. MATERIAL AND METHODS: The patients aged 0-18 years that had pedestrian injuries (PI) within the last 5 years that were admitted to a university hospital emergency ward were examined retrospectively. Injury codes, age, gender, the place of the accident, time, day, and month of the accident, presence of family during the accident, injured organ systems, duration of hospitalization, and results were analyzed. Appropriate statistical examinations were done to evaluate the data. RESULTS: In total 272 accidents were evaluated. There were 178 boys (65.4%) and 94 girls (34.6%). The highest number of accidents were detected in September (22.8%) and on Tuesdays (16.5%), and the lowest were in January and February (2.9%), and on Saturdays (10.7%). The most frequent time intervals that the accidents were happened were between 08:00 and15:59 (138 children, 50.7%), and between 16:00 and 23:59 (119 children, 43.8%). It was found that 63.6% of the accidents took place in the city grounds, and 51.7% happened when the child was not with the family. Twelve patients had permanent injuries including epilepsy, cerebral palsy, hearing loss, spastic hemiplegia, facial nerve injury, and flexion deformity. Six patients died (2.2%). CONCLUSIONS: Boys are more prone to pedestrian injuries, mainly in the city grounds, during working hours and in September. More studies are needed to determine the risk factors of pedestrian injuries and prevention measures.