Halk Eğitimi Merkezlerinde Görev Yapan Eğiticilerin Yaşamboyu Öğrenme Yeterlikleri: Mersin Örneği

Abstract

Yaşamboyu öğrenme anlayışı çerçevesinde, bireylerin ihtiyaç duyduğu güncel bilgilerin ve becerilerin kazanılması, özellikle halk eğitimi merkezlerindeki eğitim personeli için kritik önem taşır. Bu çalışmada, halk eğitim merkezlerindeki eğiticilerin yaşamboyu öğrenme yeterlik algısının ve bazı demografik değişkenlere göre bu algının değişiminin belirlenmesi hedeflenmiştir. Betimsel bir araştırma niteliğindeki bu çalışmada, Yaşamboyu Öğrenme Yeterlikleri Ölçeği kullanılmıştır. Bulguların analizinde SPSS 22.0 programı kullanılmış olup, verilerin değerlendirilmesinde sıklık, yüzde, ortalama ve standart sapma değerlerinden yararlanılmış ve Mann-Whitney-U ile Kruskall Whallis testleri uygulanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, Mersin'in Erdemli ve Mezitli Halk Eğitimi Merkezlerindeki 121 eğitim personelinden oluşmaktadır. Bulgulara göre, eğiticilerin genel yaşamboyu öğrenme yeterlikleri algısı yüksek çıkmıştır. Katılımcıların eğitim düzeyi ile genel yaşamboyu öğrenme yeterlikleri algısı, öğrenmeyi öğrenme, bilgiyi elde etme, dijital ve karar verebilme yeterlikleri arasında ve katılımcıların yaşı ile bilgiyi elde etme, dijital yeterlikler, karar verebilme ve genel yeterlik puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı farklılık saptanmıştır.