Öğretmenlerin Eğitime İnanma ve İşle Bütünleşme Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin eğitime inanma ile işle bütünleşme düzeyleri arasındaki ilişinin incelenmesidir. İlişkisel tarama modelinin kullanıldığı bu çalışmada, çalışma grubunu çeşitli kamu okullarında görev yapmakta olan 220 öğretmen oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Akın ve Yıldırım (2015) tarafından geliştirilmiş olan “Öğretmenlerin Eğitime İnanma Düzeyleri Ölçeği” ile Schaufeli, Salanova, González-Romá ve Bakker (2002) tarafından geliştirilen ve Türkçe’ye uyarlama çalışmaları Atilla-Bal (2008) tarafından yapılan “İşle Bütünleşme Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler 2015-2016 öğretim yılı bahar döneminde toplanmıştır. Ölçeklerin yapı geçerliği, doğrulayıcı faktör analizi (DFA) ile sınanmış ve güvenirliği için ise Cronbach alfa katsayıları hesaplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde t testi, ANOVA, Pearson korelasyonu ve çoklu regresyon analizinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin eğitime inanma ve işle bütünleşme düzeylerinin orta düzeyde olduğu tespit edilirken, öğretmenlerin eğitime inanma ve işle bütünleşme düzeyleri arasında düşük düzeyde, pozitif yönlü ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkinin olduğu saptanmıştır. Araştırmada ayrıca öğretmenlerin eğitime inanma düzeylerinin işle bütünleşme düzeylerinin anlamlı bir yordayıcısı olduğu belirlenmiştir.