Bilişim Öğretmenlerinin Sanal Yalnızlık, Mesleki Tükenmişlik ve Psikolojik İyi Oluşları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Abstract

Bu çalışmada, bilişim teknolojileri öğretmenlerinin sanal yalnızlık düzeyleri, mesleki tükenmişlik ve psikolojik iyi oluşları arasındaki ilişki ortaya konulmaya çalışılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Siirt ilinde görev yapan 81 bilişim teknolojileri öğretmeni oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Sanal Ortam Yalnızlık Ölçeği, Maslach Tükenmişlik Envanteri Eğitimci Formu ve Psikolojik İyi Oluş Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmacı tarafından katılımcıların demografik özelliklerini tespit etmek amacıyla hazırlanan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde Bağımsız Örneklem t-Testi, Mann-Whitney U Testi, ANOVA ve Pearson Korelasyon Analizi kullanılmıştır.

Araştırma sonucunda sanal ortam yalnızlığı ile mesleki tükenmişlik ve psikolojik iyi oluş arasında anlamlı bir ilişki olmadığı fakat sanal paylaşım boyutu ile mesleki tükenmişlik, duygusal tükenme ve duyarsızlaşma arasında orta düzeyde pozitif yönlü bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Buna ek olarak mesleki tükenmişlik ile psikolojik iyi oluş arasında orta düzeyde negatif yönlü bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Yaşın, mesleği isteyerek seçmenin, günlük sosyal medya kullanım süresinin ve mezun olunan lisans bölümünün BT öğretmenlerinin mesleki tükenmişlikleri ve psikolojik iyi oluşları üzerinde anlamlı farklılıklar oluşturduğu sonucuna varılmıştır. Bu değişkenlerin sanal ortam yalnızlığı boyutunda anlamlı bir farklılık oluşturmadığı tespit edilmiştir.