FARKLI ŞEKİLLERDE KURUTULMUŞ KAYISILARIN REHİDRASYON YETENEKLERİNİN İNCELENMESİ

Abstract

Bu çalışmada, Malatya bölgesinde yetişen Hacıhaliloğlu aşı kayısısının rehidrasyon yetenekleri incelendi. Bu amaçla farklı sıcaklıkta ve farklı ön işlem uygulanarak kurutulan kayısılar farklı sıcaklıkta saf su ortamlarında ve farklı konsantrasyonlarda şeker çözeltilerine daldırılarak rehidre edildi. Ön işlem olarak, SO2 ile kükürtleme ve K2S2O5+EO , K2S2O5, Na2S2O5 +EO ve Na2S2O5 çözeltileri ile kükürtleme işlemleri uygulandı. Rehidrasyon ortamları olarak distile su, %10-20 Glikoz ve %10-20 Sakaroz çözeltileri kullanıldı. Rehidrasyon işlemi literatürde yer alan eşitlikler kullanılarak modellendi. Model katsayılarının anlamlılığı ttest ile deneysel veriye uygunluğu R2 ile belirlendi. Yüksek sıcaklıkta kuruyan maddelerin daha hızlı nem kazandığı, ön işlemsiz kurutulan kayısıların ön işlemlilere göre daha fazla rehidre olabildiği görüldü. Ön işlemler rehidrasyon yeteneklerine göre sıralandığında K2S2O5+EO > K2S2O5 > SO2> Na2S2O5 +EO> Na2S2O5 şeklinde bir sonuç elde edilmektedir. Rehidrasyon ortamının sıcaklığının artmasıyla kayısıların daha fazla nem kazandığı ve su ile rehidrasyonun şeker çözeltilerine göre daha iyi sonuç verdiği, şeker çözeltisinin konsantrasyonu arttıkça rehidrasyon yeteneğinin azaldığı görüldü. Rehidrasyon sırasında kayısının nem difüzyon katsayısının çalışılan şartlara bağlı olarak 1,148x10-10 ile 3,49x10-10 aralığında değiştiği görüldü. Kayısının rehidrasyon davranışını açıklamada kullanılan tüm modellerin (Peleg, Weibull ve exponansiyel) anlamlı olduğu ancak Weibull modelinin en iyi uyumu gösterdiği buluındu.