Pozitif ses çıkartma davranışının öncülü olarak iletişim doyumu
Abstract
İletişim doyumu kavramı, iletişim ile memnuniyet arasındaki ilişki üzerine yapılan çok çeşitli
araştırmalar sonucunda ortaya çıkmış bir kavram olup; artması çalışanların örgütsel düzeyde pozitif
tutum sergilemesine katkıda bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı, iletişim doyumunun pozitif ses
çıkartma davranışının bir öncülü olup olmadığını belirlemek ve bununla birlikte pozitif örgütsel
davranış literatürüne katkı sağlamaktır. Bu çalışma açıklayıcı bir araştırma olup anket tekniği
kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Çalışanların iletişim doyum düzeylerini tespit etmek amacıyla Downs
ve Hazen’in geliştirdiği ”İletişim Doyumu Ölçeği” ve pozitif ses çıkartma düzeylerini belirlemek
amacıyla, Maynes ve Podsakoff ’un geliştirdiği ve Çankır tarafından Türkçe uyarlaması yapılan
“Pozitif Ses Çıkartma Ölçeği” kullanılmıştır. Uygulanan anketler sonucunda elde edilen veriler SPSS
ile analiz edilmiştir. Pozitif ses çıkartma davranışının öncülü olarak nitelendirdiğimiz iletişim doyumu
ile yapılan regresyon analizi sonucunda iletişim doyumunun, katılımcıların pozitif ses çıkartma
davranışındaki %79’luk değişimi açıkladığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak, yoğun ve karmaşık bir
örgüt yapısına sahip hastanelerde, örgütün çalışanlardan yüksek düzeyde fayda sağlamasının bir yolu
olarak düşünülen pozitif ses çıkartma davranışının, bir örgüt kültürü haline getirilmesinin öncülü
olarak; olumlu iletişim ikliminin yaratılması önerilmektedir. The concept of communication satisfaction is emerged as a result of various researches on the relation between communication and satisfaction and increases of it contributes to the positive attitude of employees at the organizational level. The purpose of this study is to determine whether communication satisfaction is the antecedent of positive voice behaviour and to contribute to the positive organizational behavior literature. This study was a descriptive study and was conducted using questionnaire method. In order to determine the level of communication satisfaction, “Communication Satisfaction Scale” developed by Downs and Hazen was used and to determine levels of positive voice behaviour, “Positive Voice Behaviour Scale” developed by Maynes and Podsakoff adapted to Turkish by Cankir was used. The data analyzed with SPSS. As a result of the regression analysis with the communication satisfaction that we defined as the predecessor of the positive voice behavior, it was found that the communication satisfaction explained 79% of change in the positive voice behavior. To conclude, for the case of hospitals that have intensive and complex organizational structure, the creation of a positive communication climate is recommended as a premise for making the positive voice behaviour, which is considered as a way of achieving a high level of benefits from the employees.
Source
Sosyal Bilimler DergisiVolume
20Issue
2Collections
- Cilt 20 : Sayı 2 [19]