Yapım eki öğretiminin Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin kelime türetme becerisi üzerindeki etkisi

Abstract

Yapım eki öğretiminin Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin kelime türetme becerisi üzerindeki etkisini ortaya çıkarmak amacıyla gerçekleştirilen bu araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden öntest– sontest kontrol gruplu yarı deneysel desen tercih edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu 2016-2017 eğitim-öğretim yılında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Türkçe Öğretimi Uygulama ve Araştırma Merkezi’nde Türkçe öğrenen B2 düzeyindeki 26 yabancı öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın uygulama süreci B2 kurundaki öğrencilerle bu kur tamamlanana kadar geçen 8 hafta içerisinde gerçekleştirilmiştir. Uygulama kapsamında seçilen 25 yapım ekinin her birine 2 şer ders saati ayrılmış, bu saatlerden ilk saat öğretim ikinci saat ise alıştırma-pekiştirme çalışmaları için kullanılmıştır. Analizler, Türkçe öğrenenlerden yapım eki öğretimi alan grubun kelime türetme becerisi bakımından daha fazla gelişim gösterdiğini ortaya çıkarmıştır. Ayrıca kelime türetme becerisindeki başarıda öğrenenlerin ana dillerinin kökeni ve yapısının da etkisinin bulunduğu belirlenmiştir. Veriler üzerinde yapılan detaylı inceleme sonucunda, 175 kelime üzerinden yapılan değerlendirmeye göre deney grubundaki öğrenenlerin yapım eklerini kullanarak ortalama 34.3 daha fazla sözcük türetebildiği (%19,6) ve yapım eki öğretiminin kelime türetme becerisine yapım eki başına %0,97 oranında katkı sağladığı tespit edilmiştir. Bu bulgular, araştırma çerçevesinde öğretimi yapılan yapım eklerinin tamamının Türkçe öğretim sürecine dâhil edilmesi hâlinde, öğrenenlerin hâlihazırdaki uygulamalarla sahip oldukları kelime türetme becerilerinin %24,2 oranında gelişim göstereceğine işaret etmektedir.

This research was carried out to reveal the impacts of derivational morpheme teaching on word derivation skill of the students learning Turkish as a foreign language and was performed with the use of quasiexperimental design with pre-test and post-test control group, which is one of the quantitative research methods. The study group of the research consisted of 26 foreign students learning Turkish at B2 level at Ondokuz Mayıs University in 2016-2017 academic year. The application process of the research was carried out within the last 8 weeks until the completion of the educational program for the students at B2 level. The data and analyses showed that the students learning Turkish as a foreign language benefited significantly from the derivational morpheme teaching and that the word derivation skill of the experimental group improved more effectively than the control group. It was also found that learners' success in terms of word derivation skill was influenced by the origin and structure of their native languages. As a result of the detailed analysis carried out on the data, it was found out that the learners in the experimental group are able to derive 34.3 more words (19.6%) by using derivational suffixes than learners in control group, and teaching derivational morphemes contributes to the word derivation skill in a size of 0.97% for each suffix, according to the evaluation made over 175 words. These findings indicate that if all of the suffixes are included to the process of teaching Turkish as foreign language, the derivational skill of the learners will benefit from this teaching at the rate of 24.2%.