Özel okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların sosyal problem çözme becerileri ile annelerinin empati düzeyi ve duygu düzenleme stratejileri arasındaki ilişki

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı, özel okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların sosyal problem çözme becerileri ile annelerinin empati düzeyi ve duygu düzenleme stratejileri arasındaki ilişkilerin incelenmesidir. Çalışmanın ikincil amacı ise çocukların sosyal problem çözme beceri düzeyinin birtakım sosyodemografik özelliklere göre değişip değişmediğinin araştırılmasıdır. Çalışmaya İzmir ilinin Buca, Bornova, Urla ve Konak ilçelerinde yer alan 8 özel okul öncesi eğitim kurumuna devam eden çocuklar ve onların anneleri katılmıştır. Örneklemde 97 çocuk ve annesi bulunmaktadır. Veri toplama amacıyla sosyodemografik bilgi formu, Wally Sosyal Problem Çözme Testi, Empati Ölçeği ve Duygu Düzenleme Ölçeği kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda çocukların sosyal problem çözme beceri puanları ile annelerinin kullandıkları duygu düzenleme stratejilerinden “duyguları baskılama” ve “bilişsel yeniden değerlendirme” ve empati puanları arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmamıştır. Analiz sonuçlarına göre sosyal problem çözme beceri puanları çocuğun cinsiyetine, ebeveynlerinin ayrı veya birlikte oluşuna, evde büyük ebeveyn yaşayıp yaşamamasına, okula başlamadan önce bakım verenin kim olduğuna, okul öncesi eğitim kurumlarında geçirilen süreye, teknoloji kullanımına ayrılan günlük süreye, anne ve babanın öğrenim durumuna göre anlamlı düzeyde farklılaşma göstermezken, kardeşin olup olmamasına göre farklılaşma göstermiştir. Kardeşi olan çocukların sosyal problem çözme beceri puanları, kardeşi olmayan çocuklara göre anlamlı düzeyde daha düşük bulunmuştur. Elde edilen veriler literatür ışığında tartışılmıştır.

The main objective of this study was to examine the relationship between social problem-solving skills of children attending private preschool education institutions and their mothers’ empathy levels and emotion regulation strategies. The secondary objective of the study was to investigate differences in children’s social problem solving skills according to various socio-demographic characteristics. Children who attended 8 private preschool education institutions located in the Buca, Bornova, Urla, and Konak districts of İzmir and their mothers participated. The sample consisted of 97 children and their mothers. Data were collected using the socio-demographic information form, Wally Social Problem Solving Test, Empathy Quotient, and Emotion Regulation Questionnaire. Social problem solving was not related to mothers’ empathy level and emotion regulation strategies, namely “suppression of emotions” and “cognitive reappraisal”. Social problem solving scores did not significantly differ according to children’s gender, their parents being together or separated, having grandparents residing with the family, who the caregiver was prior to preschool, duration of preschool education, duration of daily use of technology, and parents’ educational level. Social problem solving scores showed significant differences according to whether children had siblings or not. Children with siblings had significantly lower social problem solving scores compared to children with no siblings. The findings were discussed in the light of the literature.