İkinci Meşrutiyet döneminde İslamcılığın Türkçülük eleştirisi
Künye
Gündoğdu, Ş. (2022). İkinci Meşrutiyet döneminde İslamcılığın Türkçülük eleştirisi. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24(2), 33-45. https://doi.org/10.33707/akuiibfd.1118900Özet
Bu çalışma İkinci Meşrutiyet döneminin iki önemli akımı olan İslamcılık ve Türkçülük arasındaki
ilişkiye millet ve milliyetçilik kavramları bağlamında odaklanmaktadır. İkinci Meşrutiyet’in ilk
yıllarında dönemin en önemli İslamcı dergisi Sırat-ı Müstakim-Sebilürreşad etrafında toplanan
İslamcılar ve Türkçüler 1912 sonrasında farklı milliyetçilik anlayışları yüzünden fikir ayrılığına
düşmüşlerdir. İslamcılık akımı, Osmanlı Devleti’nin selameti için İslami kimliğin ön planda olduğu
bir toplum fikri peşindedir. Türkçülük ise Müslüman kimliğin Türklüğün bir parçası olduğu ancak
Türk kimliğinin baskın olduğu bir düzen fikrini savunur. Bu nedenle iki akım arasındaki fikir
ayrılığının ana sebebi millet anlayışlarının ayrışmasıdır. Bu çalışmanın odak noktası bahsi geçen
fikir ayrılığının İslamcı tarafını ele almak olacaktır. Bunu yapabilmek için de Sırat-ı MüstakimSebilürreşad dergisinde yer alan millet ve milliyetçilik meselesiyle ilgili yazılar Türkçülük eleştirisi
kapsamında incelenmiştir. İslam’ı yeniden canlandırmak ve güçlendirmek düsturu üzerine inşa
edilen İslamcılık ideolojisi her ne kadar Türkçülük özelinde etnik milliyetçilikleri eleştirse de son
tahlilde modern öncesi ümmet fikrini millileştirerek milliyetçi bir tavır sergiler. This study focuses on the relationship between Islamism and Turkism, which are two important
movements of the Second Constitutional Period, in the context of nation and nationalism concepts.
Islamists and Turkists, who gathered around Sırat-ı Müstakim-Sebilürreşad, which is the foremost
Islamist journal of the period, dissented because of different nationalism mentalities after 1912. The
Islamist movement pursues the idea of a society in which the Islamic identity is at the forefront for
the salvation of the Ottoman Empire. On the other hand, Turkism defends the idea of order in which
Muslim identity is a part of Turkishness, but Turkish identity is dominant. Therefore, the main reason
for the divergence between the two movements is the dissociated nation understandings. The focus
of this study is to discuss the Islamist side of the divergence. To do this, articles in the Sırat-ı
Müstakim-Sebilürreşad journal regarding the issue of nation and nationalism were examined within
the scope of Turkism criticism. Although the ideology of Islamism, built on the principle of reviving
and strengthening Islam, criticizes ethnic nationalism in particular, in the final analysis, it adopts a
nationalist attitude by nationalizing the pre-modern idea of the ummah.
Kaynak
Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi DergisiCilt
24Sayı
2Bağlantı
https://dergipark.org.tr/tr/pub/akuiibfd/issue/72331/1118900https://hdl.handle.net/11630/11489
Koleksiyonlar
- Cilt 24 : Sayı 2 [3]