Yönetici ve öğretmen gözü ile Covıd-19 sürecindeki uzaktan eğitim uygulamalarının özel gereksinimli öğrencilerin sosyal beceri gelişimine etkileri

Abstract

Yapılan bu araştırmada, COVID-19 pandemisi süresince gerçekleştirilen uzaktan eğitim uygulamalarının; özel gereksinimli öğrencilerin sosyal beceri yönünden gelişimleri üzerinde yarattığı etkileri ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Araştırmada nitel araştırma yaklaşımı temel alınmıştır ve yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırmada; 2020-2021 Eğitim-öğretim yılında KKTC Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığına bağlı, 10 farklı devlet ilkokulunda görev yapan 10 özel eğitim öğretmeni ve 5 farklı devlet ilkokulunda yöneticilik yapan 5 okul müdürü çalışma grubu olarak kullanılmıştır. Özel gereksinimli öğrencilerin becerilerini geliştirmek konusunda, uzaktan eğitimin yaratmış olduğu etkileri belirlemek için çalışma grubuna, araştırmacılar tarafında geliştirilen açık uçlu 5 adet soru sorulmuştur. Verileri yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak elde edilmiş ve her bir görüşme 40-45 dk. sürmüştür. Elde edilen veriler, içerik analizi yöntemi kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırmanın sonucunda; COVID-19 pandemisi sürecinde yüz yüze eğitimin yerine geçen uzaktan eğitim uygulamalarının, özel eğitim öğrencilerine sağladığı yararın tartışılır durumda olduğu görülmüştür. Bulgulara göre, uzaktan eğitim kesinlikle yüz yüze eğitimin yerini tutmamakta, sadece “hiç eğitim olmamaktansa, en azından uzaktan da olsa bazı uygulamalar yapılıyor” anlayışı ile devam etmektedir. Bulgulara göre, fikir ve uygulama bakımından olumlu bir adım olsa dahi özel öğretim öğrencilerinin özel durumlarından dolayı beklenilen başarıya ulaşılamamıştır. Bulgularda, özellikle sosyal becerilerin öğretilmesi ve geliştirilmesi konusunda, uzaktan eğitim uygulamalarının özel gereksinimli öğrenciler açısından yetersiz kaldığı ve bu konuda eksiklik yaşandığı ortaya konmuştur.

In this research, it is aimed to reveal the effects of distance education applications carried out during the COVID-19 pandemic on special needs students’ development in terms of social skills. The research was based on the qualitative research approach and semi-structured interview technique was used. In the research; In the 2020-2021 academic year, 10 special education teachers working in 10 different public primary schools affiliated to the TRNC Ministry of National Education and Culture and 5 school principals working in 5 different public primary schools were used as the study group. In order to determine the effects of distance education on improving the skills of students with special needs, 5 openended questions developed by the researchers were asked to the study group. The data were obtained using a semi-structured interview form and each interview took 40-45 minutes. it took. The obtained data were analyzed using the content analysis method. As a result of the research; It has been seen that the benefits of distance education applications, which replace face-to-face education during the COVID-19 pandemic, for special education students are debatable. According to the findings, distance education does not take the place of face-to-face education, it just continues with the understanding that "at least some applications are made even from a distance, rather than no education at all". According to the findings, even though it is a positive step in terms of idea and practice, the expected success could not be achieved due to the special circumstances of special education students. In the findings, it has been revealed that distance education applications, especially in the teaching and development of social skills, are insufficient for students with special needs and there is a deficiency in this regard.