Çalışanların presenteizm (iş var olmama) davranışı ile iş performansları arasındaki ilişkide tekno-stres düzeylerinin aracı rolü: bir kamu kurumu örneği

Abstract

Bu çalışma bir kamu üniversitesinde görev yapan idari personelin presenteizm davranışlarının iş performansları üzerindeki etkisini tespit etmek ve bu etkide tekno-stres algısının aracılık rolünü belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma amacı doğrultusunda ilgili literatürdeki presenteizm (bağımsız değişken), iş performansı (bağımlı değişken) ve tekno-stres (aracı değişken) ölçekleri kullanıldı. Araştırma Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesinde görevli 616 çalışandan 259 kişiye ulaşılarak gerçekleştirildi. Elde edilen verilerin analizi için SPSS process macro uygulaması kullanıldı. Değişkenler arasındaki ilişkilerin tespit edilebilmesi için korelasyon analizi ve aracılık rolünün tespiti için de process macro model 4 uygulandı. Araştırma sonuçlarına göre çalışanların presenteizm davranışı ile iş performansları ve presenteizm davranışları ile tekno-stres algıları arasında istatistiksel olarak anlamlı orta düzeyde pozitif bir ilişki, çalışanların tekno-stres algıları ile iş performansları arasında istatistiksel olarak anlamlı orta derecede negatif bir ilişki tespit edildi. Ayrıca çalışanların presenteizm davranışı ile iş performansları arasındaki ilişkide tekno-stres algısının kısmi aracılık rolüne sahip olduğu da belirlendi. Son olarak ilgili literatür gözlemlendiğinde, presenteizm davranışı ile iş performansı arasındaki ilişkinin yoğun bir şekilde incelendiği fakat tekno-stres algısının aracılık rolünün irdelendiği bir çalışmaya yerli yazında rastlanmamıştır. Bu açıdan araştırmanın ilgili literatür için kayda değer bir katkı sağlayacağı da düşünülmektedir.

This study was carried out to determine the effect of presenteeism behaviors of administrative personnel working in a public university on their job performance and to determine the mediating role of techno-stress perception in this effect. For the purpose of the research, presenteeism (independent variable), job performance (dependent variable) and techno-stress (intermediate variable) scales in the relevant literature were used. The research was carried out by reaching 259 people out of 616 employees working at Erzincan Binali Yıldırım University. SPSS process macro application was used for the analysis of the obtained data. Correlation analysis was used to determine the relationships between the variables and the process macro model 4 was applied to determine the mediating role. According to the results of the research, a statistically significant moderately positive relationship was found between presenteeism behavior and job performance, presenteeism behavior and techno-stress perceptions, and a statistically significant moderately negative relationship was found between employees' techno-stress perceptions and work performance. In addition, it was determined that the perception of techno-stress had a partial mediating role in the relationship between the presenteeism behavior of the employees and their job performance. Finally, when the relevant literature is observed, there is no study in the domestic literature in which the relationship between presenteeism behavior and job performance is examined intensively, but the mediating role of techno-stress perception is examined. In this respect, it is thought that the research will make a significant contribution to the relevant literature.