Hayatı tehdit eden obstetrik nedenli hemorajilerde hipogastrik arter ligasyonu

Abstract

Hayatı tehtit eden, obstetrik nedenli kanamalarda uygulanan hipogastrik arter ligasyonu yönteminin etkinli ğini ve güvenirliliğini ortaya koymak. SSK Ege Doğumevi ve Kadın Hastalıkları Eğitim Hastanesi’nde; 19942000 yılları arasında obstetrik nedenle hipogastrik arter ligasyonu yapılmış 10 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Olguların yaş ortalaması 26.6, gravida ortalaması 2, parite ortalaması 1’di. Önemli bir maternal hastalık tarif etmeyen olguların ortalama gebelik haftaları 39 hf olup, 35 haftalık bir olguda erken membran rüptürü mevcuttu. Olguların 2’si (%20) normal spontan doğum, 4 ‘ü (%40) oksitosin indüksiyonu sonrası vaginal doğum yaptı. Dört olgu (%40) sezaryen ile doğum yaptı.Yenidoğan bebeklerin ortalama ağırlığı 3183 gr.’dı. Hipogastrik arter ligasyonu endikasyonları; 7 olguda atoni, 2 olguda uterus rüptürü, 1 olguda sezaryen sonrası ligamentum latum içinde kontrol edilemeyen kanama olmasıydı. Bilateral hipogastrik arter ligasyonu sonrası 2 atoni olgusunda kanamanın devam etmesi nedeniyle subtotal histerektomi uygulandı. Operasyon süreleri ortalaması 50,7 dakika olarak tespit edildi. Preoperatif ortalama hemoglobin değerleri 7,6 gr/dl, Hct %23,3 olan olgulara ortalama 3,9 ünite kan transfüzyonu yapıldı. Olgularımızın uzun dönem takiplerinde 3 olguya ulaşılamadı. 6 olguda ileriki ay veya yıllardaki adet düzeni normal seyretmişti. Bir olgunun adet miktarında azalma saptandı. Hayatı tehdit eden obstetrik kanamalarda hipogastrik arter ligasyonu deneyimli hekimlerce kolay uygulanabilen ve etkin bir yöntem olarak kabul edilebilir.

The aim of this study was to show the effectiveness and reliability of hypogastric artery ligation for life-threatening obstetric haemorrhage. Ten women who had hypogastric artery ligation for obstetric reasons at Aegean Social Security and Maternity Teaching Hospital over a period of 7 years (1994-2000) were reviewed retrospectively. Mean age of the patients was 26.6. Mean gravidity was two, mean parity was one. None of them had a coexistent disease. Mean gestational age at birth was 39 weeks but one of them had premature rupture of membranes at 35 weeks of gestation. Two (%20) of them had normal spontaneous vaginal delivery, four (%40) of them had vaginal delivery with oxytocin induction, four (%40) of them had cesarean delivery. Mean weight of the newborns at birth was 3183 grams. Seven of our patients were operated because of uterine atony, two of them because of uterine rupture and one of them because of uncontrollable haemorrhage in the ligamentum latum after the cesarean section. All of them had hypogastric artery ligation. In two of patients with uterine atony because of uncontrollable haemorrhage subtotal hysterectomy was performed. Mean operation duration was 50.7 minutes. Preoperative mean CBC values were as follows Hb:7.6 gr/dl, Hct %23.3. Mean blood transfusion amount was 3.9 units. Three of our patients were lost in follow-up. There was no difference in the menstruation regularity postoperatively in 6 our patients. Menstruation amount of one of our patients was decreased. As a result we conclude that hypogastric artery ligation is an effective and easy technique to perform by experienced surgeons for life-threatening obstetric haemorrhages.