Effects of the streptozotosin ile diabet oluşturulan rat kaslarında katalaz aktivitesi üzerine etkisi

Abstract

Purpose; Free radicals, those are chemical species possessing an unpaired electron in their molecular or atomic orbit, have been the most attractive subjects in medicine because of their roles in destruction of cell or tissue. Many findings support the view that free radicals and oxidative stress play an important role in etiology of diabetes and its complications. Materials and methods; Hence, in the present investigation, we administrated glyburide to streptozotosin-induced diabetic rats and determined the affect of glyburide on muscle (M. gastrocinemius, M. soleus, M. quadriceps femoris) catalase activities. Rats (Sprague Dawley), weighing 150- 200g were used in the present investigation. The experimental group was injected intraperitonally with streptozotosin (STZ, freshly dissolved in citrate buffer, pH 4.5 55 mg\kg) The proceeded data had been provided out from statisticaly (SPSS 10,0) based ware. Results; In the present study, muscle CAT activty was significantly reduced(p<0.001) in STZ-induced diabetic rats. Effecting glyburide treatment on diabetic rat muscles has been seen to make a measurable improvement creating a slight reduction on the decrease rate; however the above mentioned affect has not been traced on gastrocinemius muscles. Conclusion; This study could not cover an intention to find out the mechanism of restrotation of glyburide‘s decreasing affect level on catalayse. Further studies are needed to provide positive adds both for viewing the levels and mechanism of glyburide restration and expressing the the pathogenesis of type II diabetes.

Moleküler veya atomik yörüngelerinde çiftleşmemiş e- bulunduran moleküller olan serbest radikaller; dokularda, hücre hasarı oluşumundaki rolleri ile, son yıllarda, tıbbın en ilgi çekici konularından biri durumuna gelmiştir. Diabet ve komplikasyonlarının oluşumunda, serbest radikaller ve oksidatif stresin rol oynayabileceğine ilişkin birçok bulgu vardır. Bu amaçla, streptozosinle diabet oluşturulan ratlara, glibenklamid (gliburid) uygulanmasından önce ve sonra, kas (M. gastrocnemius, M. soleus, M. quadriceps femoris) dokusunda oksidan savunma sistemi enzimlerinden olan katalazın aktivitesi incelendi. Bu araştırma için 150-200 gr ağırlığındaki ratlar kullanıldı. Ratlarda diabet oluşturmak amacıyla streptozotosin (55mg\kg), pH 4.5 sitrat tamponunda eritilerek intraperitonel olarak uygulandı. Elde edilen veriler bilgisayarda istatistik paket programı (SPSS 10,0) kullanılarak analiz edildi. Kas dokularında ölçülen katalaz aktivitelerinde diabet grubu kontrol grubuna göre her üç kasta da anlamlı derecede azalma (p<0.001) saptandı. Diabetik hayvanlara glibenklamid uygulanması ile bu enzimdeki azalmanın düzeldiği gözlendi. Sadece gastrocnemiusta ise glibenklamidin etkisinin olmadiği gözlendi. Glibenklamid’in azalmış katalaz düzeyini restore etmesinin mekanizması bu çalışmada incelenememiştir. Ancak çalışmaların sürdürülmesi, hem glibenklamidin restorasyonunun nedenlerine, hem de diabetin patogenezine katkısı olabileceği için gereklidir.