Klinik örneklerden izole edilen stafilokoklarda mecA varlığının araştırılması

Abstract

Amaç: Staphylococcus aureus geniş bir spektrumda enfeksiyonlara neden olan, özellikle metisiline dirençli suşları ile ciddi hastane enfeksiyonları oluşturan bir etkendir. Uzun süreli antibiyotik kullanımı direnç gelişimi için önemli olup bu direnci (metisilin ve diğer beta-laktam antibiyotiklere) mecA geni oluşturur. Tedavisi oldukça zor ve maliyetlidir. Bu yüzden metisiline dirençli S. aureus (MRSA) suşlarının doğru tanısı çok önemlidir. Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya 2004-2005 yılları arasında çeşitli klinik örneklerden izole edilen 193 stafilokok izolatı dahil edilmiş olup (S.aureus %79.3, koagülaz negatif stafilokok %20.7) suşlarda metisilin direnci Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) önerilerine göre oksasilin disk difüzyon yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Örneklerde mecA gen varlığı PCR ile araştırılmıştır. Bulgular: Çalışmada toplam 193 Stafilokok incelenmiştir (Staphylococcus aureus %79.3, koagülaz negatif stafilokok %20.7). Oksasilin disk difüzyon yöntemiyle 141 izolat metisiline dirençli bulunurken PCR metoduyla 144 izolatta mecA gen varlığı saptanmıştır. İki metod arasında anlamlı istatistiksel fark görülmemiştir. PCR çalışmalarıyla ortaya konan mecA gen varlığı temel alınarak yapılan karşılaştırmada disk difüzyon yönteminin MRSA tespiti için sensitivitesinin %96.5, spesifitesinin %96.0 olduğu gözlenmiştir. Sonuç: Stafilokoklarda metisilin direncinin saptanmasında en güvenli yöntemin PCR yardımıyla mecA gen varlığının araştırılması olduğu, bunun yanı sıra disk difüzyon yönteminin de ucuz, kolay ve spesifik bir alternatif olabileceği kanısına varılmıştır.

Aim: Staphylococcus aureus is a potentially pathogenic that causes a board spectrum of infections. Methicillin resistant S. aureus (MRSA) is also one of the important pathogens causing hospital infections, which is a global problem. The long time use of antibiotics this microorganism developed important resistance mechanisms. Resistance to methicillin and other beta-lactam antibiotics is caused by mecA gene. Treatment is fairly difficult and costly. Therefore it is very important to correctly diagnose these MRSA. Material and methods: In this study, samples were isolated from various clinical materials collected between 2004-2005. Staphylococci isolated from clinic speciments were screened for methicillin resistance by oxacillin disc diffusion method according to the Clinical and Laboratory Standards Isntitue (CLSI) guidelines. Afterwards all strains were tested for the presence of the mecA gene by PCR. Results: A total of 193 Staphylococci were analyzed (Staphylococcus aureus 79.3%, coagulase negative Staphylococci 20.7%). One hundred forty one isolates were found oxacillin-resistant by disc diffusion method. One hundred forty four isolates were found mecA positive by PCR. There were no significant differences for two methods. Compared with, mecA gene PCR assay's the sensitivity and specificity of disk diffusion for detecting MRSA were found 96.5% and 96.0% respectively. Conclusion: The detection of mecA gene by PCR is most reliable approach for MRSA, nevertheless disc diffusion is quite useful and specific method which can be used as a method in clinical microbiological laboratory.