Zihinsel engelli çocukların annelerinde depresyon, anksiyete ve stresle başa çıkma tutumları
Özet
Amaç: Bu çalışma, zihinsel engelli çocuğu olan annelerin
depresyon, anksiyete ve başa çıkma tutumlarını
değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya zihinsel engelli çocuk anneleri
arasından 50 ve kontrol olarak sağlıklı çocuk annesi 50 kişi
alınmıştır. Tüm katılımcılarla psikiyatrik görüşme yapılmış, ilk
görüşmede DSM-IV Eksen-I Bozuklukları için Yapılandırılmış
Klinik Görüşme (SCID-I) kullanılarak katılımcılarda psikiyatrik
bozukluk varlığı araştırmacılar tarafından değerlendirilmiştir.
Her katılımcıya Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği
(HAM-D) ve Hamilton Anksiyete Değerlendirme Ölçeği
(HAM-D) uygulanmıştır. Ayrıca katılımcılara sorunla başa
çıkma tutumlarını değerlendirmek için Başa Çıkma
Tutumları Ölçeği (COPE) yapılmıştır.
Bulgular: Zihinsel engelli çocuk annelerinin Hamilton
Depresyon Derecelendirme Ölçeği’nden aldıkları puanların
ortancası (en düşük-en yüksek) 6.0 (1-23), kontrol grubunun
ise (en düşük- en büyük) 4.5 (0-19) olup aradaki fark
istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Zihinsel
engelli çocuk annelerinin Hamilton Anksiyete
Değerlendirme Ölçeği’nden aldıkları puanların ortancası (en
düşük -en büyük) 7.0 (2-41), kontrol grubunun ise 5.0 (0-16)
olup istatistiksel olarak anlamlı derecede farklı bulunmuştur
(p<0.05). Çalışmaya katılan anneler sorunla başa çıkma
tutumlarına göre değerlendirildiklerinde, inkar ve
davranışsal olarak boş vermeyi zihinsel engelli çocuk
annelerinin, kontrol grubundaki annelere göre daha çok
kullandıkları bulunmuştur.
Sonuç: Aileler bu yoğun stresli, uzun süreli sorunla baş
etmede çoğunlukla yetersiz kalmakta ve çeşitli davranışsal
ve duygusal sorunlar yaşamaktadırlar. Bu nedenle ailelerin
özelikle de çocuğa primer bakım veren annelerin
desteklenmesi önemlidir. Objective: This study is planned in order to assess the
depression, anxiety and stres coping strategies of the
mothers whose children are mentally-disabled
Material and Methods: 50 patients among the mothers of
mentally-disabled children and 50 controls among the
mothers of healthy children, were involved in the study. The
Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorders
(SCID-I) was used to assess current psychiatric disorders.
Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D) and Hamilton
Anxiety Rating Scale (HAM-D) were applied. Besides, Stress
Coping Strategies Scale (COPE) was applied in order to
assess the patients’ strategies of coping with problems.
Results: The median score (minumum-maximum) which
they got from Hamilton Depression Rating Scale is 6 (1-23)
which is evaluated statistically-significant compared to the
score of the control group of which score is 4.5 (0-19). The
median score which the patients got from Hamilton Anxiety
Rating Scale is 7.0 (2-41) which is evaluated statisticallysignificant
compared to the score of control group of which
score is 5.0 (0-16). It is found out that the patients involved
in the study use denial and behavioral ignorance more than
the control group when they are assessed according to their
strategies of coping with problems.
Conclusion: Families are mostly inadequate in the process
of coping with this dense, stressful and long-term problem
and they have some different behavioral and emotional
problems. Therefore, it is important to support the families,
especially the mothers who give primary care to the child.
Kaynak
Afyon Kocatepe Üniversitesi, Kocatepe Tıp DergisiCilt
14Sayı
1Bağlantı
http://hdl.handle.net/11630/2013Koleksiyonlar
- Makaleler [452]