Acil servise başvuran çocuklarda kırıkların epidemiyolojik değerlendirmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada Konya Numune Hastanesi acil servisine başvuran çocuk hastalarda kırık epidemiyolojisi incelendi. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 2011 yılı içerisinde acil servise tek rakamlı günlerde başvuran ve kırık tanısı konan 0-14 yaş arası 528 hasta (540 kırık) alındı. Retrospektif olarak elektronik hasta kayıt sistemlerinin taranması sonucu elde edilen hasta yaşı, cinsiyet, travma saati, travma ortamı, travmanın oluş mekanizması, kırığın yeri ve tedavisi Microsoft Excel 2007 programına kaydedilerek çocuk kırıklarının sıklığı ve dağılımı belirlendi. Bulgular: Çalışma grubunun 349’u (% 66) erkek, 179’u (% 34) kızdı. Ortalama yaş erkeklerde 9,5, kızlarda 8,2 bulundu. En sık kırık yaşı erkeklerde 13 (% 14,3), kızlarda 9 (% 10,6) idi. Kırıklar en sık sokak ortamında (% 37,5) ve yerden düş- me (% 57,1) sonucu olmaktaydı. Hastalar en çok 16:00- 20:00 saatleri arasında başvurmaktaydı (% 36,2). Kırıklar en sık yaz mevsiminde görüldü (% 38,5). Kırıklar en sık distal radius (% 27,9) bölgesinde görüldü. Kırıkların % 84,6’sı konservatif, % 15,4’ü cerrahi yöntemlerle tedavi edildi. Sonuç: Bölgemizde çocuk kırıkları genelde yaz mevsiminde ve düşme sonucu oluşmakta ve çoğunluğu konservatif yöntemlerle tedavi edilmektedir. Çocuk kırıklarının epidemiyolojisini anlamak önleyici stratejiler geliştirmede önemlidir.

Objective: In this study, the epidemiology of fracture was investigated in children who were admitted to emergency department of Numune Hospital, Konya. Material and Methods: This study included 540 fractures of 528 children (age range 0 to 14 years) who presented to the emergency department on odd-numbered days of 2011. Age and sex of patients, time, location and mechanism of trauma, site of fracture and treatment modalities were collected from electronic patient data system and all data were recorded on Microsoft Excel 2007, then the frequency and distribution of childhood fractures were determined. Results: Of the study group, 349 patients were boys (66 %) and 179 were girls (34 %). Mean age was 9,5 years in boys while 8,2 years in girls. The most frequent age was 13 (14,3 %) years for boys and 9 (10,6 %) years for girls. Fractures occurred most frequently outdoor (37,5 %) and the most common mechanism was falls on level surface (57,1 %). The most frequent time interval of presentation was between 16:00 to 20:00 (36,2 %). Fractures occurred mostly in summer (38,5 %).The most common site of involvement was the distal radius (27,9 %). Choice of treatment was conservative methods in 84,6 % and surgical methods in 15,4 %. Conclusion: In our area, child fractures generally result from falls on level surface in summer and are mostly treated with conservative methods. Understanding the epidemiology of childhood fractures is important to improve preventive strategies.