Bruselloz tanılı 94 çocuk hastanın retrospektif olarak değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada hastanemizde bruselloz tanısı konulan çocuk hastaların sosyodemografik, klinik ve laboratuvar özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada Eylül 2009-Aralık 2014 tarihleri arasında, üçüncü basamak sağlık merkezi olan hastanemizde bruselloz tanısı konulan 16 yaş altındaki hastalar retrospektif olarak incelenmiştir. Bulgular: Çalışma süresi boyunca dosya verileri yeterli bulunan 94 çocuk çalışmaya dahil edilmiştir. Hastaların yaş ortalaması 8.85±3.69 yıldır ve %46.8’si erkek, kalan %53.2’si kızdır. Hastaların %75.5’i kırsal kesimde yaşamakta, %87.2’inin pastörize edilmemiş süt-peynir tüketimi, %69.1’inin ailesinde hayvancılıkla uğraşma, %30.8’inin ailesinde bruselloz geçirme öyküsü bulunmaktadır. Hastaların doktora ilk başvurusu, semptomları başladıktan ortanca 16 (aralık, 7-45) gün sonra olmuştur. Hastaların en sık başvuru yakınmaları; ateş (%88.2), artralji (%85.1) ve halsizlik (%80.8) iken; en sık fizik inceleme bulguları ateş yüksekliği (%44.6), artrit (%12.7) ve hepatomegali (%8.5) olmuştur. Tanı konulan artritler monoartiküler özellikte ve en sık diz eklemi tutulumu mevcut idi. Başvuruda hastaların lökosit, C-reaktif protein, eritrosit sedimantasyon hızı ve transaminaz düzeyleri normal sınırlardaydı. Hastaların %13.5’inde en az bir seride sitopeni saptandı. Rose Bengal testi hastaların %91.5’inde, Brusella standart tüp aglütinasyon testi %88.2’sinde, Brusella Coombs aglütinasyon testiyse %94.6’sında pozitifti. Hastaların %7.1’inde kan kültüründe Brucella spp. üremesi oldu. İki hastada hepatit ve 1 hastada meningoensefalit saptandı. Yedi hastada bir yıl içerisinde relaps veya reenfeksiyon gelişirken çalışmada mortalite gözlenmedi. Sonuç: Brusellozis ülkemizde Doğu Anadolu Bölgesi’nde sık görülmektedir. Özgül olmayan klinik ve laboratuvar bulguları nedeniyle özellikle endemik bölgelerde sürekli akılda bulundurulması gereken bir hastalıktır. Antibiyotik tedavisini uygun sürede verilmesiyle komplikasyonlar ve tedavi başarısızlığı riski azalacaktır.

Objective: In this study, evaluation of socioeconomic, clinical, and laboratory properties of children with brucellosis in our hospital was aimed. Material and methods: Between September 2009-December 2014, children below 16 years old, who were diagnosed with brucellosis in Tertiary Medical Center, were retrospectively evaluated. Results: During the study period, 94 children with adequate data were included. The mean age of patients was 8.85±3.69 years and 46.8% was male. Of all, 75.5% were living in rural area, 87.2% had consumption of unpasteurized milk-cheese, 69.1% had animal husbandry, and 30.8% had family brucellosis history. Median admission time after the symptoms was 16 (range, 7-45) days. The most frequent admission symptoms were fever (88.2%), arthralgia (85.1%), and malaise (80.8%), while physical examination findings were fever (44.6%), arthritis (12.7%), and hepatomegaly (8.5%). All of the cases of arthritis were monoarticular and mostly knee was involved. Leukocyte count, C-reactive protein, erythrocyte sedimentation rate, and transaminases were within normal limits. At least one type of cytopenia was observed in 13.5% of patients. Rose Bengal test was positive in 91.5%, Brucellar standard tube agglutination test was positive in 88.2%, Brucellar Coombs agglutination test was positive in 94.6% and Brucella spp. grew in blood culture %7.1 of patients. Two patients had hepatitis and 1 patient had meningoencephalitis. In one year, 7 patients had relapse/ reinfection. No mortality was observed in the study. Conclusion: Brucellosis is a frequent disease in Eastern Anatolian Region and it should always be kept in mind in especially endemic countries due to nonspecific clinical and laboratory findings. By the help of appropriate antibiotic treatment duration, complications of the disease and treatment failure could be diminished.