Obstetrik yaralanmaya bağlı anal inkontinanslı bir olgunun ‘anterior overlapping sfinkteroplasti’ ile başarılı tedavisi

Abstract

Anal inkontinans, gaz ve dışkının istem dışı kaçırılması- dır. Fekal inkontinans vajinal doğumun çok korkulan bir komplikasyonudur. Bu durum sfinkter yırtılması, pudental sinir hasarlanması ya da her ikisi ile birlikte olabilmektedir. Anal inkontinans prevelansı araştırılan topluluğa göre farklılık göstermektedir. Genel olarak 30-90 yaş arası kadınlar incelendiğinde, en az bir aylık sürede katı veya sıvı dışkı tutamama prevalansı %7.7dir. Vajinal doğum veya sezaryen doğumdan 6 ay sonra anal inkontinans %13-25 arası olmakta fakat bu 12 aylık bir sürede %1-6 aralığına düşmektedir. Anal inkontinans yaşam kalitesi üzerinde önemli bir etkisi vardır. Kadınlarda en önemli neden doğum travmasıdır. Anal sfinkter defekti ile birlikte perine yırtılması %1-9 arasında değişmektedir. Tanımlanmamış sfinker hasarı %18-35 olarak yüksek bir değerdedir. Pudental nöropati doğumunun ikinci evresinde ıkınma ile birlikte sinirin gerilmesi ve fetal başın inmesi ile oluşmaktadır. Hatta bazen doğumun birinci evresinde bile olmaktadır. Sfinkter hasarı ve pudental nöropati risk faktörleri forsepsli doğum, büyük fetüs ölçüsü ve uzamış ikinci doğum evresidir. Özellikle ilk doğum süresince fekal inkontinans riski göz önünde bulundurulmalıdır. Rutin epizyotomi sfinker hasarını engellememekte hatta sebebiyet verebilmektedir. Anal inkontinanslı kadınların tedavi yaklaşımı altta yatan etyoloji temelli olmalıdır. Başlangıç tedavisi olarak önerilen tıbbi yaklaşım nadiren etkilidir. Prmer anal sfinkter cerrahisi yapılan hastaların yarısı kısa ve uzun dönemde kontinans problemi ile karşılaşabilmektedirler. Bu çalışmada obstetrik yaralanmaya bağlı olarak ortaya çıkan ve ‘Anterior Overlapping Sfinkteroplasti’ yöntemiyle başarı bir şekilde tedavi edilen anal inkontinanslı bir olguyu sunuyoruz.

Anal incontinence means inability to control the release of flatus or stool. Fecal incontinence is one of the most feared complications of vaginal delivery. It may be the consequence of sphincter tears, of pudendal neuropathy, or of a combination of the two. The prevalence of fecal incontinence varies depending on the population studied. In one population-based, age-stratified postal survey of women aged 30 to 90 years, the prevalence of fecal incontinence (defined as at least monthly loss of liquid or solid stool) was 7.7 percent. At three to six months after vaginal or cesarean delivery, as many as 13 to 25 percent of women report fecal incontinence . However, the prevalence falls to 1 to 6 percent by 12 months. Fecal incontinence has a significant impact on quality of life. Most important cause of incontinence is obstetric trauma in women. The incidence of perineal tear with anal sphincteric defect varies from 1-9% and the incidence of unrecognized sphincter injury may be as high as 18-35%. Pudendal neuropathy is caused by nerve stretch during pushing in the second stage of labor and descent of the fetal head; it may occur even with the first delivery. Risk factors for sphincter injury and pudendal neuropathy include forceps delivery, large neonatal size, and prolonged second stage of labor. The risk of fecal incontinence must be considered even during the first pregnancy. Routine episiotomy does not prevent sphincter injury and may even predispose to it. Therapeutic management of the women with anal incontinence should be based on underlying etiology. Medical treatment, recommended as initial approach, is rarely effective. Half the women who undergo primary anal sphincter repair have short or long term continence problems. In this study we present a case of anal incontinence due to obstetric injury who was successfully treated using ‘anterior overlapping sphincteroplasty.