Türkiye’de Jeodezik ve Sismik Yamulma Hızlarının Karşılaştırılması

Abstract

Bir bölgenin sismik potansiyeli, çoğunlukla, modern jeodezik yöntemlerle gözlemlenen deformasyon hızları ve kataloglardaki aletsel dönem deprem kayıtları ile karakterize edilir. Birbiri ile ilişkili olmasına rağmen, zaman ve uzamda eksiklikler içeren sismik kataloglar, sismik yamulma hızlarının parametrizasyonu, sismik alanın ayrıklaştırılması ve sismik hacmin tanımlanmasındaki zorluk nedeniyle birbirleriyle doğrudan karşılaştırılmaları kolay değildir. Bu çalışmada, jeodezik ve sismik hızları elde etmek ve karşılaştırmak için en eksiksiz ve güncel kataloglar ve GNSS hızları kullanılmış, jeodezik ve sismik yamulma hızları ile gerilme azalımı ve ısı akısı arasındaki farklar karşılaştırılarak, bunların olası sonuçları ve korelasyonları analiz edilmiştir. Sonuçlar, bazı bölgelerin diğerlerinden daha fazla deprem potansiyeline sahip olduğunu ortaya koymaktadır.

The seismic potential of a region is often characterized by the deformation rates observed by the modern geodetic methods and seismic history during the instrumental period compiled in catalogues. While both are related, a direct comparison is not straightforward due to the various factors including the incomplete catalogues both in time and space, parameterization of seismic strain rates, discretization of seismic domain, and the difficulty in the definition of seismic volume. In this study, using the most complete seismic catalogue available for Turkey, GNSS velocities were employed to derive the geodetic strain rates and were compared with the seismic strain rates, the possible implications and correlation of the difference between geodetic and seismic rates with the static stress drop and heat flow were analyzed. The results show that several zones can be identified as having more seismic potential with respect to the others.