Hemiartroplasti ile tedavi edilmiş 85 yaş üstü hastalardaki kalça kırıklarında mortalite göstergeleri

Abstract

AMAÇ: Bu çalışmada ortopedik cerrahlar açısından zorlayıcı bir popülasyon olan 85 yaş üstündeki hastalardaki kalça kırığı olgularında, mortalite riskinin tespiti için preoperatif risk faktörlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: Kalça kırığı tanısıyla servisimize yatırılarak tedavi ve takip edilen 85 yaş üstündeki hastaların bilgileri hastane kayıtlarından retrospektif olarak toplandı. Hastaların sağkalım durumları ve hayatını kaybetmişse ölüm tarihleri tespit edildi. Seçilmiş hastalardan hayatını kaybeden 46 hasta grup 1 olarak adlandırılırken; sağ kalan 83 hasta grup 2 olarak adlandırıldı. Her iki grup yaş, cinsiyet, ameliyat süresi, ameliyat olana kadar geçen süre, hastanede toplam yatış süresi, American Society of Anesthesiologists skoru, kardiyak ejeksiyon fraksiyonu (EF), kırık tipi, protezin çimentolu / çimentosuz olarak uygulanması ve komorbid faktör varlığı ile sayıları açısından karşılaştırıldı. BULGULAR: Grup 1’deki hastaların yaş ortalaması daha yüksekti ve istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0.011). Erkeklerdeki ölüm oranı daha yüksekti ve istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0.047). Çimentolu hemiartroplasti uygulanmış olanlarda ölüm oranı daha yüksekti ve istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0,038). İki grup arasında ASA skoru ortalamaları (p=0.352), toplam yatış süresi (p=0.120), yatıştan ameliyat olana kadar geçen süre (p=0.531), ejeksiyon fraksiyonları (p=0.484) açısından anlamlı fark yoktu. SONUÇ: Yaşlı, erkek ve çimentolu protez kullanılmış olan 85 yaş üstü kalça kırıklı hastalarda ölüm oranları daha yüksektir ve bu hastalarda takip ve tedavide daha dikkatli olunmalı, tek modifiye edilebilir değişken olan protez kullanımında mümkünse çimentosuz sistemler tercih edilmelidir.

OBJECTIVE: The aim of this study was to determine the preoperative risk factors of all-cause mortality in the small but very challenging group of hip fracture patients aged over 85 years. MATERIALS AND METHODS: Data was gathered retrospectively on patients aged over 85 years with a diagnosis of hip fracture. Subsequent survival was determined. The date of death was recorded (If present). The selected patients were separated into 2 groups: Group1 who had died within 1 year (n=46) and group2 who had survived (n=83).The two groups were compared in respect of age, gender, operating time, the time from initial trauma to surgery, total hospitalization duration, American Society of Anesthesiologists score, cardiac ejection fraction, type of fracture, application of cemented or uncemented prosthesis and number of comorbid diseases. RESULTS: The mean age of the patients in Group 1 was determined to be significantly higher (p=0.011). The rate of male mortality was significantly higher (p=0.047). The rate of mortality of patients with cemented hemiarthroplasty was significantly higher (p=0.038). No difference was determined between the groups in respect of mean ASA scores (p=0.352), total hospitalization duration (p=0.120),the time from trauma to surgery (p=0.531) or ejection fraction (p=0.484). No significance was determined between the groups in respect of the presence and number of comorbid diseases. CONCLUSIONS: The mortality rate of older male patients aged over 85 years with cemented prosthesis applied for hip fracture was higher. As the only parameter, which can be modified, uncemented systems, should be selected, if possible for the prosthesis to be used.