Structural changes and purchasing power parity in Turkish exchange rates

Abstract

We re-examine the purchasing power parity (PPP) hypothesis for Turkey by concentrating on modelling structural changes as sharp (with dummy variables) and smooth (with a Fourier approximation) process. The results show (i) more evidence in favor of PPP hypothesis when structural changes are taken into account and (ii) modelling the shifts with different approaches plays a crucial role for policy implications.

Bu çalışmada, Türkiye için satın alma gücü paritesi (PPP) hipotezi, ani (kukla değişkenlerle) ve kademeli süreç (Fourier yaklaşımı ile) modelleme üzerine yoğunlaşarak, yapısal değişiklikler yeniden incelenmektedir. Sonuçlar (i) yapısal değişiklikler göz önüne alındığında PPP hipotezi lehine daha fazla kanıt göstermektedir ve (ii) farklı yaklaşımlarla değişimlerin modellenmesi politika sonuçları için çok önemli bir rol oynamaktadır.