Dermatophytes ısolated from dogs and cats suspected dermatophytoses in Istanbul, Turkey within a 15-year-period: An updated report
Göster/ Aç
Erişim
info:eu-repo/semantics/openAccessTarih
30.06.2019Yazar
Diren Sığırcı, BelgiMetiner, Kemal
Çelik, Baran
Başaran Kahraman, Beren
İkiz, Serkan
Bağcıgil, Arzu Funda
Özgür, Naciye Yakut
Ak, Seyyal
Üst veri
Tüm öğe kaydını gösterKünye
Diren Sığırcı, B. , Metiner, K. , Çelik, B. , Başaran Kahraman, B. , İkiz, S. , Bağcıgil, A. , Özgür, N. & Ak, S. (2019). Dermatophytes Isolated From Dogs and Cats Suspected Dermatophytoses in Istanbul, Turkey Within A 15-Year-Period: An Updated Report . Kocatepe Veterinary Journal , 12 (2) , 116-121 . DOI: 10.30607/kvj.495736Özet
The present research was aimed to determine the prevalence of dermatophytes isolated from symptomatic dogs
and cats, within a 15-year-period, in the city of Istanbul, Turkey. Dermatological specimens were collected from
1504 dogs and 846 cats, which were presented clinical signs of ringworm. Direct microscopy and mycological
cultures were performed. The fungal growth rate was detected at 8.2% and 22.8% from dogs and cats,
respectively. Microsporum canis was the most frequently isolated species followed by Trichophyton spp., M. gypseum, T.
mentagrophytes, M. nanum, other Microsporum spp. moreover T. tonsurans. The cats less than two-year age and more
than ten-year age showed a statistically significant higher isolation rate of infection (p < 0.05). There were no
statistically significant differences between the age of the dogs and the dermatophyte isolation rate and between
the gender of the dogs and cats and the dermatophyte isolation rate. As a conclusion, the data suggest an updated
report on local epidemiology and define potential etiologic agents Bu araştırma, İstanbul ilinde 15 yıllık bir süre içinde semptomatik köpek ve kedilerden izole edilen dermatofitlerin
yaygınlığını belirlemeyi amaçlamıştır. Dermatolojik örnekler ringworm klinik belirtileri gösteren 1504 köpek ve
846 kediden toplandı. Direkt mikroskopi ve mikolojik kültürler yapıldı. Mantar üreme oranları, köpeklerde % 8.2
kedilerde % 22.8 olarak saptandı. En sık izole edilen tür Microsporum canis idi. Bunu Trichophyton spp., M. gypseum, T.
mentagrophytes, M. nanum, diğer Microsporum spp. ve T. tonsurans takip etti. İki yaşından küçük ve on yaşından büyük
kediler, istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bir etken izolasyon oranı gösterdi (p <0.05). Köpeklerin yaşı ve
dermatofit izolasyon oranları ile kedi ve köpeklerin cinsiyeti ve dermatofit izolasyon oranları arasında istatistiksel
olarak anlamlı bir fark bulunmadı. Sonuç olarak, veriler yerel epidemiyoloji üzerine güncel bir rapor sunmakta ve
olası etiyolojik ajanları tanımlamaktadır.
Kaynak
Kocatepe Veteriner DergisiCilt
12Sayı
2Bağlantı
https://dergipark.org.tr/tr/pub/kvj/issue/43573/495736#article-authors-listhttps://doi.org/10.30607/kvj.495736
https://hdl.handle.net/11630/9162
Koleksiyonlar
- Cilt 12 : Sayı 2 [16]