The effect of melatonin on some coagulation parameters in streptozotocin-induced diabetic rats

Abstract

The aim of this study is to evaluate the possible protective effects of melatonin on hemostatic parameters in diabetic rats. For this purpose, 32 adult, male, healthy Wistar Abino rats were seperated into four groups. Control group didn’t exposure any trial. Melatonin group was treated with 50 mg/kg melatonin by intraperitoneally during 8 weeks. In diabetes group, diabetes was induced by subcutaneous injections of streptozotocin at dose of 40 mg/kg for two days as a single daily dose. Diabetes+Melatonin group was consist of the animals that treated with 50 mg/kg melatonin by intraperitoneally to streptozotocin induced diabetic during 8 weeks. In diabetic rats, the platelet count and fibrinogen level significantly increased compared to control group (p<0.05), whereas melatonin application to the diabetic rats caused to decrease in fibrinogen level when compared to diabetic rats (p<0.05). Activated Partial Tromboplastin Time (APTT), Prothrombin Time (PT) and International Normalized Ratio (INR) levels significantly shortened in the experimentally diabetes group compared to the control group (p<0.05). PT and INR significantly prolonged in diabetic rats with the melatonin treatment compared to diabetic rats (p<0.05). In conclusion, the obtained data indicated that administration of melatonin partly ameliorated procoagulant state caused by diabetes in rats.

Bu çalışmanın amacı streptozotosin ile diyabet oluşturulan ratlarda hemostatik parametreler üzerine melatoninin muhtemel koruyucu etkilerinin belirlenmesidir. Bu amaçla 32 yetişkin erkek sağlıklı Wistar Abino rat dört gruba ayrıldı. Kontrol grubuna herhangi bir uygulama yapılmadı. Melatonin grubuna 8 hafta boyunca intraperitoneal olarak 50 mg/kg melatonin uygulandı. Diyabet grubunda 40 mg/kg streptozotosinin günlük tek doz olmak üzere iki gün subkutan enjeksiyonuyla diyabet oluşturuldu. Diyabet+Melatonin grubuna streptozotosin uygulanarak diyabet oluşturulduktan sonra 8 hafta boyunca intraperitoneal olarak 50 mg/kg melatonin enjekte edildi. Diyabetik ratlarda platelet sayısı ve fibrinojen seviyesi kontrol grubuna göre önemli oranda artarken (p<0.05), diyabetik ratlara melatonin uygulaması diyabet grubuna göre fibrinojen düzeyinde azalmaya neden oldu (p<0.05). Deneysel diyabet grubundaki APTT, PT ve INR düzeyleri kontrol grubuna göre önemli bir şekilde azaldı (p<0.05). Diyabetik ratlara intraperitoneal olarak melatonin uygulaması ile PT ve INR düzeyleri diyabetik ratlara göre önemli bir şekilde uzadı (p<0.05). Sonuç olarak, bu çalışmadan elde edilen veriler melatonin uygulamasının ratlarda diyabetten kaynaklanan prokoagulan durumu kısmen düzelttiğini göstermektedir.