Seramik sanatında ışığın plastik bir olgu olarak kullanımı

Abstract

Işık, sanatın oluşum ve gelişim süreci içerisinde plastik bir değer olarak her zaman var olmuştur. Sanat tarihi içerisinde ilk olarak resim sanatında görülen ışık, heykel sanatında ve mimaride üç boyutun algılanmasında önemli bir unsurdur. Işık, geçmişten günümüze seramikte de hem yüzey de, hem rölyef de hem de üç boyutlu biçimlerde plastik bir değer olarak karşımıza çıkmaktadır. 20. yüzyılda teknolojik gelişmelerin ardından ışık artık sadece plastik bir değer olarak değil bir malzeme olarak da sanatsal çalışmaların bir parçası konumundadır. Seramiğin sanatsal kimliğini kazanması 20. yüzyılın ikinci yarısında gerçekleştiğinden, ışık bir malzeme olarak seramikle diğer plastik sanat alanlarına göre daha geç tanışmıştır. Bu tanışmanın ardından geçen süre içerisinde, özellikle son yıllarda ışığın sanatçılar tarafından çeşitli seramik bünyelerle birlikte kullanımı yaygınlaşmıştır. Malzeme olarak ışık ve seramiğin birlikte kullanılmasıyla meydana gelen plastik dil, bu çalışmanın konusudur. Bu çalışmada, sözü edilen bu yeni plastik dil, çeşitli sanatçı örnekleriyle ele alınmaktadır. Verilen örneklerden yola çıkılarak çeşitli kaynaklardan inceleme araştırma yöntemi aracılığıyla elde edilen veriler değerlendirilmiştir.

Light has always existed as a plastic value in the process of the formation and development of art. Light, which was first seen in the art of painting in the history of art, is an important element in the perception of three dimensions in sculpture and architecture. Light emerges as a plastic value both in the surface, in relief and in three-dimensional forms in ceramics from past to present. After the technological developments in the 20th century, light is now a part of artistic works not only as a plastic value but also as a material. Since ceramic gained its artistic identity in the second half of the 20th century, it was introduced to ceramics as a light material later than other plastic art fields. In the period since this meeting, especially in recent years, the use of light with various ceramic bodies has become widespread by artists. The plastic language, which is formed by using light and ceramic together as the material, is the subject of this study. In this study, this new plastic language mentioned is handled with various artist examples. Based on the examples given, the data obtained from various sources through the research and research method was evaluated.