Niğde ilinde kamu sektöründe görev yapan öğretmenlerin performans değerlendirme ölçütlerine ilişkin algıları

Abstract

Eğitim ve öğretim devlet gözetiminde sunulması gereken önemli kamu hizmetlerindendir. Bu hizmetin etkinliğini ve verimliliğini belirleyen beşerî unsurlardan biri öğretmenlerdir. Türkiye’de Millî Eğitim Bakanlığı (MEB) bünyesinde, öğretmenlerin performansını ölçebilmek için çeşitli kriterler geliştirilmiş ve zaman zaman pilot çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışma, bireysel performans değerlendirme kriterlerinin etkinliğine ilişkin öğretmen algılarını ölçmeyi amaçlamaktadır. Çalışmada MEB Teftiş Kurulu tarafından hazırlanan “Öğretmen Performans Değerlendirme Form”larından derlenerek oluşturulan anketler kullanılmıştır. Niğde’deki devlet okullarında görev yapan öğretmenlerden toplanan 361 anket formundan elde edilen veriler, betimsel istatistikler ve non-parametrik testlerle analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular doğrultusunda performans değerlendirmesi, öğretmenler tarafından gerekli görülmüş ve çoklu değerlendirme sürecinde öz değerlendirmenin ve kurum içi değerlendirmenin (zümre öğretmenleri hariç) daha etkin olduğu kanaati ortaya çıkmıştır. Ayrıca performans değerlendirme kriterlerinin etkin performans ölçümü için yeterli olduğu algısı hâkimdir. Hipotez testleri sonucunda yaşa ve kurumda üstlenilen görevlere göre algı düzeylerine ilişkin farklılıklar dikkat çekmektedir.

Education and training are among the important public services that should be provided under the supervision of the state. Teachers are a human factor determining this service's effectiveness and efficiency. Various criteria have been developed, and plot studies have been carried out to measure the performance of teachers working in the Ministry of National Education. This study aims to measure teacher perceptions regarding the effectiveness of individual performance evaluation criteria. In order to measure perceptions in the study, questionnaires compiled from the "Teacher Performance Evaluation Form" prepared by the Ministry Inspection Board were used. The data obtained from 361 questionnaires collected from teachers working in public schools in Niğde were analyzed with descriptive statistics and non-parametric tests. As a result, the teachers deemed performance evaluation necessary, and it was concluded that self-evaluation and in-house evaluation (except for group teachers) are more effective in the multiple evaluation process. In addition, there is a perception that performance evaluation criteria are sufficient for effective performance measurement. As a result of hypothesis tests, differences in perception levels according to age and duties are undertaken.