The effect of STEM-based robotic coding education on primary school students’ decision-making skills

Abstract

The aim in this study was to determine the effectiveness of STEM-based robotic coding education for primary school students in terms of their decision-making skills. Mixed method research was conducted. Pretestposttest control group designs were used in the quantitative phase, and a case study was performed in the qualitative phase of the research. The study sample consisted of 65 third graders. Pretesting of the experimental and control group students was performed using the decision-making skills scale. STEM-based robotic coding training was given to the experimental group for 6 weeks. Afterwards, the decision-making skills scale was applied as a posttest to both the experimental and control groups. The quantitative data were analyzed with paired and independent samples ttests. A statistically significant increase was observed in the experimental group students’ decision-making skills in favor of the posttest. There was no significant difference between the pre- and posttest scores of the control group students. An interview with 15 experimental group students was conducted to collect qualitative data, and the interview results were analyzed using content analysis. The robotic coding education positively affected the students’ decision-making and problem-solving skills and their willingness to share ideas.

Bu çalışmanın amacı STEM temelli robotik kodlama eğitiminin ilkokul öğrencilerinin karar verme becerisi üzerine etkisini incelemektir. Araştırmada karma yöntem tercih edilmiştir. Araştırmanın nicel aşamasında ön test- son test kontrol gruplu desen, nitel aşamasında ise durum çalışması deseni kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi ilkokul üçüncü sınıfta öğrenim gören 65 öğrenciden oluşmaktadır. Deney ve kontrol grubundaki öğrencilere karar verme beceri ölçeği ön test olarak uygulanmıştır. Ardından altı hafta süre ile deney grubuna STEM temelli robotik kodlama eğitimi verilmiştir. Uygulama sonucunda ise hem deney hem de kontrol grubuna karar verme beceri ölçeği son test olarak uygulanmıştır. Nicel veriler t testi tekniği ile analiz edilmiştir. Nicel verilerden elde edilen bulgular deney grubu öğrencilerinin karar verme becerilerinde son test lehine artış olduğunu ve bu artışın istatistiksel olarak anlamlı olduğunu göstermiştir. Kontrol grubu öğrencilerinde ise ön ve son test puanları arasında anlamlı bir farklılık görülmemiştir. Nitel verilerin toplanması amacıyla ilgili eğitimi alan 15 öğrenci ile üç sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme yapılmıştır ve görüşme sonuçları içerik analizi tekniği ile analiz edilmiştir. Nitel verilerden elde bulgulara göre robotik kodlama eğitimi öğrencilerin karar verme, problem çözme ve fikirlerini paylaşmaya dair süreçlerini olumlu yönde etkilemiştir.