Türkiye bina deprem yönetmeliğine göre tasarlanmış çelik binada kalıcı ötelemeleri içeren performans değerlendirmesi
Künye
Türker, K., & Sayılır, A. (2024). Türkiye Bina Deprem Yönetmeliğine Göre Tasarlanmış Çelik Binada Kalıcı Ötelemeleri İçeren Performans Değerlendirmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 24(3), 660-673. https://doi.org/10.35414/akufemubid.1388878Özet
Depremlerden sonraki gözlemler ve sayısal/deneysel çalışmalar,
yapılarda deprem sonrası oluşan kalıcı yanal ötelemelerin belirli
sınırları aşması durumunda, yapının kullanılmaz hale gelerek
toptan kaybına sebep olabildiğini göstermiştir. Bu bağlamda,
ekonomik kayıpları azaltmak için kalıcı yanal ötelemelerin de
performans değerlendirmelerinde gözönüne alınması
gerekmektedir. Bu çalışmada, Türkiye Bina Deprem
Yönetmeliğine (TBDY) göre tasarlanmış çelik bir bina için,
yönetmelikte yer alan temel performans düzeylerinin kalıcı
yanal ötelemeler bakımından yeterlilikleri değerlendirilmiştir.
İncelenen bina dört katlı ve taşıyıcı sistemi kenar akslara
yerleştirilen bir doğrultuda Moment Aktaran Çerçeve (MAÇ)’ler,
diğer asal doğrultuda Merkezi Çaprazlı Çerçeve (MÇÇ)’lerden
oluşmaktadır. Bina, tasarım depremi düzeyini ve maksimum
deprem düzeyini temsil eden iki grup deprem yer hareketi için
çift doğrultulu doğrusal olmayan dinamik analiz ile incelenmiştir.
Bina tasarım deprem düzeyi için TBDY’de öngörülen performans
hedeflerini sağlamıştır. MAÇ sistemindeki performans
değerlerlendirmeleri çok düşük düzeyde hasara işaret etmesine
rağmen, kalıcı ötelemeler binanın deprem sonrası kullanılamaz
hale gelme potansiyeli bulunduğunu göstermiştir. MÇÇ
sistemindeki performans değerlerlendirmeleri ise daha büyük
hasar düzeylerini işaret etmiş, ancak kalıcı öteleme davranışı
bakımından çok daha iyi sonuçlar vermiştir. Elde edilen kalıcı
öteleme sonuçlarında narin çaprazların burkulma sonrası
çevrimsel davranışı etkili olmuştur. Post-earthquake observations and numerical/experimental
studies show that if the residual drifts in buildings exceed certain
limits, buildings may become unusable and cause total loss of
building. In this context, residual drifts should also be included
in performance evaluations to reduce economic losses. In this
study, on a steel building designed to Building Earthquake Code
of Türkiye (BECT), the adequacy of the basic performance levels
included in BECT was evaluated in terms of residual drifts.
Investigated building is four-story and its structural system
consists of Moment Resisting Frames (MRF) and Concentrically
Braced Frames (CBF) located around the perimeter of the
building. The building was investigated by bi-directional
nonlinear dynamic analysis for two ground motions set
representing the design level earthquake and the maximum
earthquake level. The building has achieved the performance
level stipulated in the BECT for the design level earthquake.
Although the performance evaluations of the MRF system
indicated very low levels of damage (limited damage), the
residual drifts of MRF system shown that the building had the
potential to become unusable after the earthquake. The
performance evaluations in the CBF system indicated greater
damage levels compared to the MRF system, but gave much
better results in terms of residual drifts. The post-buckling cyclic
behavior of slender braces was effective in the residual drift
results.
Kaynak
Fen ve Mühendislik Bilimleri DergisiCilt
24Sayı
3Bağlantı
https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/3529188https://hdl.handle.net/11630/12854
Koleksiyonlar
- Cilt 24 : Sayı 3 [25]



















