Türk musikisinde sözlü eser icralarının üslup ve tavır yönünden incelenmesi: Mustafa Doğan Dikmen örneği

Abstract

Bu çalışma, Türk musikisinde sözlü eser icralarının üslup ve tavır yönünden incelenmesini ve bu bağlamda Mustafa Doğan Dikmen ile yapılan ropörtajın değerlendirilmesini amaçlamaktadır. Türk musikisi, köklü tarihi ve zengin kültürel mirası ile dünya müzikleri arasında özel bir yere sahiptir. Bu müzik türü, Orta Asya'dan Anadolu'ya, Osmanlı İmparatorluğu'ndan Cumhuriyet Türkiye'sine kadar uzanan geniş bir coğrafyada ve tarihsel süreçte gelişim göstermiştir. Sözlü eserler, Türk musikisinin temel yapı taşlarından biridir ve bu eserlerin icrasında üslup ve tavır unsurları büyük bir rol oynamaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde, Türk musikisinin tarihsel gelişimi ve Mustafa Doğan Dikmen'in müzikal kariyeri detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Türk musikisinin Orta Asya'dan günümüze kadar olan evrimi, önemli dönüm noktaları ve Dikmen'in bu müzik kültürüne yaptığı katkılar incelenmiştir. İkinci bölümde, Dikmen'in üslup ve tavır ile ilgili yapılan röportajlar çerçevesinde detaylı bir şekilde değerlendirilmiştir. Üslup ve tavır kavramlarının müzikteki yeri ve önemi, Dikmen'in bu unsurların nasıl tezahür ettiği ve onun müzikal yorumlarının Türk musikisi içindeki yeri üzerinde durulmuştur. Araştırma sonucunda, Türk musikisinin zengin bir tarihi ve kültürel mirasa sahip olduğu, sözlü eser icralarının bu müziğin ruhunu yansıttığı ve üslup ve tavır unsurlarının bu icralarda önemli bir yer tuttuğu ortaya konulmuştur. Mustafa Doğan Dikmen'in müzikal yeteneğini ve araştırmacı kimliğini yansıtarak, Türk musikisinin derinliklerini ve zenginliğini gözler önüne sermektedir. Dikmen'in geleneksel meşk sistemini modern eğitim yöntemleri ile birleştirerek müzik eğitiminde önemli bir denge kurduğu belirlenmiştir. Bu çalışma, Türk musikisinin önemli bir alanı olan sözlü eser icralarının üslup ve tavır yönünden incelenmesi ve Mustafa Doğan Dikmen'in bu bağlamdaki katkılarının değerlendirilmesi açısından önemlidir. Araştırmanın bulguları, Türk musikisinin zengin mirasını daha iyi anlamamıza ve bu mirası gelecek nesillere aktarmamıza katkı sağlayacaktır. Ayrıca, müzik öğrencileri ve akademisyenler için önemli bir kaynak oluşturacak ve Türk musikisinin değerlerinin korunmasına yönelik farkındalık yaratacaktır.

This study aims to examine the performances of oral works in Turkish music in terms of style and attitude and to evaluate the interview with Mustafa Doğan Dikmen in this context. Turkish music has a special place among world music with its deep-rooted history and rich cultural heritage. This type of music has developed in a wide geography and historical process extending from Central Asia to Anatolia, from the Ottoman Empire to the Republic of Turkey. Verbal works are one of the basic building blocks of Turkish music, and style and attitude elements play a major role in the performance of these works. In the first part of the study, the historical development of Turkish music and the musical career of Mustafa Doğan Dikmen are discussed in detail. The evolution of Turkish music from Central Asia to the present day, important turning points and Dikmen's contributions to this musical culture were examined. In the second part, Dikmen's style and attitude were evaluated in detail within the framework of the interviews. The place and importance of the concepts of style and attitude in music, how Dikmen manifested these elements and the place of his musical interpretations in Turkish music were emphasized. As a result of the research, it was revealed that Turkish music has a rich historical and cultural heritage, performances of oral works reflect the spirit of this music, and elements of style and attitude have an important place in these performances. It reflects the musical talent and researcher identity of Mustafa Doğan Dikmen and reveals the depth and richness of Turkish music. It has been determined that Dikmen created an important balance in music education by combining the traditional meşk system with modern education methods. This study is important in terms of examining the performances of oral works, which is an important area of Turkish music, in terms of style and attitude, and evaluating Mustafa Doğan Dikmen's contributions in this context. The findings of the research will contribute to our better understanding of the rich heritage of Turkish music and to transfer this heritage to future generations. In addition, it will be an important resource for music students and academics and will raise awareness for the preservation of the values of Turkish music.