Türkiye’de ceza infaz kurumları yönetiminde yetki ve görev ayrımı: Kuvvetler ayrılığı ilkesi perspektifinde bir inceleme

Abstract

Hukuk devletinin temel unsurlarından biri olan kuvvetler ayrılığı ilkesi, yasama, yürütme ve yargı organlarının birbirinden bağımsız ve dengeli bir şekilde çalışmasını hedefler. Bu ilke, hukuk düzeninin korunması, birey hak ve özgürlüklerinin güvence altına alınması ve kamu idaresinin şeffaflığının sağlanması açısından büyük önem taşımaktadır. Türkiye’de ceza infaz kurumlarının yönetiminde yürütme ve yargı erklerinin birer mensubu olan mülki idare amirleri ve infaz savcıları birlikte yetkilendirilmişler ve sorumlu tutulmuşlardır. Çalışmada, Türkiye’de ceza infaz kurumlarının yönetiminde mülki idare amirleri ve infaz savcılarının görev, yetki ve sorumlulukları kuvvetler ayrılığı ilkesinin ışığında incelenmektedir. Öncelikle bu ilkenin teorik temelleri ve hukuki dayanakları ele alınacak, ardından ceza infaz kurumlarının idaresindeki mevcut düzenlemeler ve uygulamalar değerlendirilecektir. Bu kapsamda, idari ve yargısal otoritelerin etkileşimi ile ortaya çıkabilecek aksaklıklar ve zorluklar analiz edilerek, ceza infaz kurumlarının yönetimini daha etkin ve sade hale getirmek adına öneriler sunulacaktır. Mevcut literatürde, ceza infaz kurumları gibi icra ettiği fonksiyon bakımından oldukça önemli ve kritik bir kurumsal yapının yönetimi ile ilgili herhangi bir çalışmaya rastlanmamış olması çalışmanın literatürde önemli bir boşluğun dolması adına ilk adımı olabileceği ihtimalini öne çıkarmaktadır.

The principle of separation of powers, which is one of the fundamental elements of the rule of law, aims to ensure that legislative, executive, and judicial bodies operate independently and in balance with one another. This principle is of great importance for maintaining legal order, safeguarding individual rights and freedoms, and ensuring transparency in public administration. In Türkiye, provincial administrative officers and execution prosecutors, who are members of the executive and judicial branches respectively, have been jointly authorized and held responsible for the management of penal institutions. This study examines the duties, powers, and responsibilities of administrative governors and public prosecutors in the management of penal institutions in Türkiye within the framework of the principle of separation of powers. Firstly, the theoretical foundations and legal bases of this principle will be addressed, followed by an evaluation of existing regulations and practices in the administration of penal institutions. Within this scope, potential disruptions and challenges arising from the interaction between administrative and judicial authorities will be analyzed and offered some recommendations to simplify and enhance the efficiency of penal institution management. The absence of any studies in the current literature concerning the administration of penal institutions—despite their critical importance in terms of their functions—suggests that this study could serve as a pioneering step towards filling a significant gap in academic research.