Afyonkarahisar İl Merkezinde Akraba Evliliği Sıklığı Ve Tıbbi Etkileri

Abstract

Bu çalışmada, Afyonkarahisar il merkezinde, akraba evliliği sıklığı ve bu evliliklerin kendiliğinden düşük, ölü doğum, beş yas altı çocuk ölümleri ve konjenital malformasyonlarla ilişkisi araştırıldı. Araştırmaya Afyonkarahisar il merkezindeki sağlık ocakları bölgelerinde ikamet eden 1040 kadın alınmıştır. Araştırma verileri, kadınların tanıtıcı özelliklerinin ve araştırmanın bağımsız değişkenlerinin sorgulandığı soru formu ile araştırmacı tarafından yüz yüze görüşme tekniği kullanarak Temmuz-Ekim 2010 tarihleri arasında toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler ve ki-kare testi kullanılmıştır. Araştırmaya alınan kadınların %63,2’sinin ilköğretim mezunu olduğu, %72,9’unun ev hanımı olduğu, %76,4’ünün çekirdek ailede yaşadığı belirlenmiştir. Afyonkarahisar il merkezinde akraba evliliği sıklığı %20,7 idi. Akraba evlilikleri içinde en sık olarak yarım yeğen evliliği %13,8 oranında belirlendi. Akraba evliliğinin, doğacak çocukların sağlığı açısından sakıncası olduğunu düşünenler %61,8’dir. Akraba evliliğinin eğitim düzeyi ile ters ilişkili olduğu saptandı. Akraba evliliğini tercih etmiş olan kadınların ve erkeklerin eğitim düzeylerinin daha düşük olduğu saptandı. Akraba evliliği yapmış kadınlarda yaşayan çocuk sayısı yüksek bulunmuştur. Akraba evliliği ile kendiliğinden düşük, ölü doğum ve küretaj arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı. Bununla birlikte beş yaş altı çocuk ölümleri açısından anlamlı bir farklılık bulundu. Akraba evliliği yapmış ailelerde mental retardasyon ve psikiatrik bozukluk, doğumsal defekt, yapısal anomali ve metabolik hastalık oranı daha fazla tespit edilmiştir. Sağlık çalışanlarının akraba evliliği yapmış olan kadınları genetik danışmanlık hakkında bilgilendirmeleri ve genetik danışmaya yönlendirmeleri, kadınların akraba evliliği ile ilgili düşüncelerini inceleyen araştırmaların tekrar edilmesi önerilebilir.

In this study, the rate of consanguinity and its effects on spontaneous abortus, stillbirth, infant mortality, and birth defects were investigated in a population sample residing in Afyonkarahisar city, Turkey. The sample group consisted of 1040 women residing in the public health center areas in the provincial center of Afyonkarahisar. The study data were collected between July-October 2010 bye the researcher, using face-to-face interview technique, and a questionnaire that inquire the women’s characteristics and the independent variables of the study. Descriptive statistics and chisquare test were employed to evaluate the data. Women participating in the study was determined that 63,2% of the women were primary school graduates, 72,9% were housewives, 76,4% lived in nuclear families. Afyonkarahisar province in the center frequency of consanguineous marriages was 20,7%. The most common type of consanguineous mating was half-niece marriages with the frequency of 13,8% 61,8% of the women believe that consanguineous marriage is detrimental to the health of the offspring. Consanguineous marriage was found to be inversely related to educational level. Consanguineous marriage was found to lower levels of education for women and men who coose to. The number of children living in women who have had a consanguineous marriage were higher. Consanguineous marriage with the spontaneous abortion, stillbirth and abortion is a significant relationship was found between. However, no significant differences in deaths of children under five years of age found. Consanguineous marriages, families had mental retardation and psychiatric disorders, congenital defects, structural abnormalities and the metabolic rate of disease was more frequent. It could be suggested that health staff should inform and encourage the women having consanguineous marriages about genetic counseling, further studies should be carried out to examine women’s opinions obout consanguineous marriages.