Yağlı Diyet ile Beslenen Sıçanlarda Timokinon’un Plazma Leptin, Karnitin, Paraoksanaz, Tiroid Hormonları, İnsülin ve Glikoz ile Lipid Profiline Etkilerinin Araştırılması

Abstract

Bu çalışma Nigella Sativa (Çörek otu)’nın uçucu yağında bulunan ve özellikle antioksidan, antikanserojenik, antihiperlipidemik, antidiyabetik, antiinflamatuar, gastroprotektif, hepatoprotektif gibi etkileri olan Timokinon (TQ)’nun yağlı beslenmelerde enerji metabolizmasında rol alan hormon düzeylerine ve lipid profiline olan etkilerinin araştırılması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmamız 6 hafta süresince uygulanmış olup, 10’ar adet 5-6 aylık 200-260g ağırlığında erkek Wistar Albino sıçan içeren biri kontrol, üçü deneme olmak üzere toplam 4 grupta yapılmıştır: 1) Kontrol Grubu: Standart sıçan yemi ve gastrik gavaj ile 1 ml % 0.9 serum fizyolojik (SF)/kg canlı ağırlık/gün. 2) TQ grubu: Standart sıçan yemi ve gastrik gavaj ile 1 ml % 0.9 serum fizyolojik (SF)’de çözülmüş 50 mg Timokinon/kg canlı ağırlık/gün. 3) Yağlı Yem (YY) grubu: Standart sıçan yeminin kg’na %50 hayvansal yağ ilavesi ve gastrik gavaj ile 1 ml % 0.9 serum fizyolojik (SF)/kg canlı ağırlık/gün. 4) Yağlı Yem +TQ (YY+ TQ) grubu: Standart sıçan yeminin kg’na % 50 hayvansal yağ ilavesi ve gastrik gavaj ile 1 ml %0.9 serum fizyolojik (SF)’de çözülmüş 50 mg Timokinon/kg canlı ağırlık/gün olarak verildi. Çalışmamızda 6 hafta sonunda canlı ağırlığı Kontrol grubuna göre YY’li grupta artarken, TQ uygulanması hem TQ’lu hem de YY’li grupta canlı ağırlığını belirgin olarak azaltmıştır. Plazma leptin seviyesi, Kontrol grubuna göre TQ’lu grupta azalmış, YY li grupta önemli düzeyde artmış, YY’li gruba göre YY+TQ’lu grupta ise önemli derecede azalmıştır (p<0,001). Plazma insülin düzeyi, TQ’lu grupta azalırken (p<0,05), diğer gruplardaki değişimler önemsiz bulunmuştur. Glikoz düzeyleri Kontrole göre diğer bütün gruplarda yükselmiştir (p<0,001). Kontrol grubuna göre TQ’lu grup karşılaştırıldığında tiroid hormonlarının düzeyindeki düşüş TT4 ‘de önemli iken diğerlerinde önemsizdi. YY’li grupta ise tüm tiroid hormonları anlamlı düzeyde yükselmiştir. YY’li gruba göre YY+TQ grubunda, özellikle TT3 (p<0,001) ve ST4 (p<0.01) önemli düzeyde olmak üzere düşmüştür. YY grubunda düşen serum paraoksanaz düzeyleri hem TQ’lu hem de YY+TQ’lu grupta yükselmiş, ancak gruplar arasında önemli fark bulunmamıştır. Karnitin düzeyleri Kontrol grubuna göre TQ’lu grupta önemsiz düzeyde yükselmiş, YY’li grupta önemli miktarda düşmüş ve YY’li gruba göre YY+TQ’lu grupta ise belirlenen yükselme önemsiz bulunmuştur. Kontrol grubuna göre TQ’lu grupta HDL ve LDL düzeyleri önemli düzeyde düşmüş ve diğer lipid parametrelerindeki düşüşler ise önemsiz bulunmuştur. YY grubunda Kontrol grubuna göre TG, LDL ve VLDL düzeyleri önemli miktarda artarken HDL önemli düzeyde azalmış ve TK’daki artış ise önemsiz bulunmuştur. YY’li gruba uygulanan TQ ise TG, LDL ve VLDL düzeylerini önemli miktarda azaltmış, TK’daki azalış ve HDL’deki artışın ise önemsiz olduğu belirlenmiştir. Yağlı diyetinin kullanıldığı çalışmamızda TQ’nun uygulanmasıyla canlı ağırlığının azalması, plazma leptin, TG, LDL ve VLDL düzeylerinin düşüşü nedeniyle, yağlı diyet ile beslenmenin meydana getirdiği çeşitli metabolik sssbozuklukların önlenmesinde TQ’nun umut verici bir bileşik olabileceği ve koruyucu hekimlik alanında değerlendirilebileceği kanaatine varılmıştır.

The purpose of this study was to investigate the effects of Thymoquinone (TQ) on hormone levels which regulates energy metabolism, and lipid profile in fatty diets. Thymoquinone isolated as the principal active ingredient from the volatile oil of Nigella Sativa (NS), has the beneficial effects such as antioxidant, anticancerogenic, antihyperlipidemic, antidiabetic, antiinflamatuar, gastroprotective, hepatoprotective. The study was performed by four experimental groups for 6 weeks using Wistar Albino rats weighting 200-260g, 5-6 months of age and 10 rats for each group: The groups were as follows; 1) Control Group: Rats were fed with basal diet and given 1 ml %0.9 serum physiologic (SF)/kg body weight/day by gastric gavage. 2) TQ Group: Rats were fed with basal diet and given 50 mg TQ/kg body weight/day dissolved in 1 ml %0.9 SF, by gastric gavage. 3) Fatty diet (FD) group: Rats were fed with experimental diet contained %50 animal fat and given 1 ml %0.9 SF/kg body-weight/day by gastric gavage. 4) FD+TQ group: Rats were fed with experimental diet contained %50 animal fat and given 50 mg TQ/kg body weight/day dissolved in 1 ml %0.9 SF, by gastric gavage. When compared with the Control group, at the end of the 6th week, the body weight decreased in the both TQ and FD+TQ groups while it increased in the FD group. Plasma leptin level decreased in the TQ group, whereas it significantly increased in the FD group comparing with the Control group. In addition, it significantly decreased in the FD+TQ group comparing with FD group (p<0,001). While plasma insulin level decreased in the TQ group (p<0,05), there was no difference for plasma insulin levels between the other experimental groups. Comparing to the Control group, serum glucose levels showed a statistically significant increase in all groups (p<0,001). Comparing with Control group, FT4 significantly decreased in the TQ group but the other thyroid hormones were insignificantly. All thyroid hormones significantly increased in the FD group. Comparing with FD group, TT3 (p<0,001) and FT4 (p<0,01) significantly decreased in the FD+TQ group. While serum paraoxonase decreased in the FD group, it increased in the both TQ and FD+TQ groups. Carnitine levels increased in the TQ group and significantly lowered in the FD group in comparison with Control group, and they were slightly increased by TQ treatment to fatty diet in the FD+TQ group comparing with FD group. Comparing with Control group, HDL and LDL levels were significantly lowered in the TQ group, while the other lipid parameters were slightly decreased. In the FD group comparison with Control group; TG, LDL and VLDL levels significantly increased, HDL significantly decreased and TC slightly increased. In addition, TG, LDL and VLDL levels significantly decreased in the FD+TQ group comparing to the FD group while HDL slightly increased and TC decreased. In conclusion, the TQ treatment decreased the body weight, plasma leptin, TG, LDL and VLDL levels. This results reveal that TQ alleviates the different metabolic disorders caused by dietary fat and may be useful in the field of preventive medicine.