Türk Solunun Din Algısı

Abstract

Marksizmin dinsel olanı tanımlamak ve dinsel olanın işlevini ortaya koymak için kullandığı “afyon” sıfatının göndermede bulunduğu durumun, salt bir olumsuzluk içerdiğine ilişkin bir ön kabul vardır. Bu algının oluşmasına neden olan kolaycı bir yorumun benimsenmesi ve mevcut teolojik alanın siyasete aracılık etmesi topyekun bir din reddiyesine yol açmıştır. Türkiye’ de Cumhuriyetin kurulmasıyla başlayan toplumsal dönüşüm, din konusundaki tartışmalarda kendini var etmiştir. Dinin toplumsal tezahürlerinin yadsınması süreci, İslam’ ın yorumlanmasında halkın ve devletin karşı karşıya gelmesine yol açmıştır. Bu gerilim kendisini birçok alanda dışa vurmuştur. Bu noktada Türk solunun da din karşısında ki tutumu devletin tutumuyla ortaktı. Önyargılar dahilinde geliştirilen bu keskin tutum, toplumu analiz etmede jakoben bir anlayışla birleşince, Türk solu kendi içinde çarpık bir tutuma sahip olmuştur. Katı bir laisizm temelinde din algısını oluşturan Türk solu, hem toplumsal hem de siyasal bazda gelişen olaylara bu algı temelinde bakmıştır. Bu doğrultuda politika üreten Türk solu, kendi dinamiklerine uymayan kimi reflekslerde geliştirmiştir.

There is an acknowledgement containing only negativity when connected to the situation which Marxism describes religion and show the function of the religion as “opium”. This perception led to the adoption of the simplistic interpretation and theological field which is available to mediate in politics has led to a total rejection towards religion. With the founding of the Republic in Turkiye social transformation has begun in religious discussios. The process of negation of the social manifestations of religion has led to the state and the public against to each other in the interpretions of the religion.This tension has led itself out in many areas. At this point, the attitude of the Turkish left was parellel with the state’s. When this sharp attitude which was developed within the prejudices joined with the Jacobin to analyse the society, Turkish left has had a distorted attitude in itself. Turkish left whose perception of religion was formed with a strict secularism overkooled the social and the political events in this basis. Turkish left who makes politics in this respect has evolved some unqualified reflexes to its dynamics.