Kriz Dönemlerinde İşletmelerde İnsan Kaynakları Politikaları ve Bir Uygulama

Abstract

İnsan Kaynakları Yönetimi, son zamanda işletmeler tarafından her geçen gün daha fazla önem verilmeye başlanan yeni bir yönetim disiplinidir. Günümüz işletmelerinde insan kaynakları yönetimi bir uzmanlık dalı olarak, her türlü yenilik ve gelişmelere açık, işletmenin diğer departmanları ile eş değer düzeyde ve dinamik bir uygulama biçimi haline gelmiştir. İşletmelerde başarının sağlanması, iş görenlerde verimli çalışmayı özendirici motivasyon tedbirlerim, insan kaynaklarının eğitimini, geliştirilmesini, kariyer yönetimini ve görevde yükselmesini, ücret ve diğer ödemeleri, iş güvenliği, örgüt içi ilişkilerde sorunlar gibi hususları da kapsayan; gerek iş görenlerin beklentilerine, gerekse işletmenin amaçlarına, hedeflerine ve genel politikasına uygun; devlet, sendika gibi baskı gruplarının varlığına göre şekillenmiş; hem dinamik, hem de tutarlı insan kaynakları politikaları tayin edilip, uygulanması ile önemli ölçüde kolaylaşacaktır. Krizler örgütlerin ve toplumların yaşamında karşılaşılabilecek kaotik durumlardır ve karmaşa yaratırlar. Bu nedenle, işletmeler her geçen gün daha yoğun olarak kriz yönetimi tekniklerine başvurur hale gelmişlerdir. Örgütlerin istenmeyen bir durumla karşılaşmaları halinde yürürlüğe girmesi beklenen uygulama olarak bilinen kriz yönetimi; örgütlerin zarar gören imajlarının düzeltilmesi, örgütün kendi doğasından dolayı karşılaşılması muhtemel olumsuzlukların önlenmesi ya da en az zararla atlatılabilmesini sağlama amacını taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı, kriz ortamında uygulanacak insan kaynakları politikalarının nasıl olması gerektiği, kriz öncesi geliştirilen insan kaynakları politikalarının kriz döneminde etkilerinin neler olduğunu ortaya koymaktır. Bu amaç kapsamında Kütahya’da faaliyet gösteren çini işletmeleri üzerinde bir anket uygulaması yapılmış ve Kriz Dönemlerinde tutarlı İnsan Kaynakları Politikaları uygulanmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

İnsan Kaynakları Yönetimi, son zamanda işletmeler tarafından her geçen gün daha fazla önem verilmeye başlanan yeni bir yönetim disiplinidir. Günümüz işletmelerinde insan kaynakları yönetimi bir uzmanlık dalı olarak, her türlü yenilik ve gelişmelere açık, işletmenin diğer departmanları ile eş değer düzeyde ve dinamik bir uygulama biçimi haline gelmiştir. İşletmelerde başarının sağlanması, iş görenlerde verimli çalışmayı özendirici motivasyon tedbirlerim, insan kaynaklarının eğitimini, geliştirilmesini, kariyer yönetimini ve görevde yükselmesini, ücret ve diğer ödemeleri, iş güvenliği, örgüt içi ilişkilerde sorunlar gibi hususları da kapsayan; gerek iş görenlerin beklentilerine, gerekse işletmenin amaçlarına, hedeflerine ve genel politikasına uygun; devlet, sendika gibi baskı gruplarının varlığına göre şekillenmiş; hem dinamik, hem de tutarlı insan kaynakları politikaları tayin edilip, uygulanması ile önemli ölçüde kolaylaşacaktır. Krizler örgütlerin ve toplumların yaşamında karşılaşılabilecek kaotik durumlardır ve karmaşa yaratırlar. Bu nedenle, işletmeler her geçen gün daha yoğun olarak kriz yönetimi tekniklerine başvurur hale gelmişlerdir. Örgütlerin istenmeyen bir durumla karşılaşmaları halinde yürürlüğe girmesi beklenen uygulama olarak bilinen kriz yönetimi; örgütlerin zarar gören imajlarının düzeltilmesi, örgütün kendi doğasından dolayı karşılaşılması muhtemel olumsuzlukların önlenmesi ya da en az zararla atlatılabilmesini sağlama amacını taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı, kriz ortamında uygulanacak insan kaynakları politikalarının nasıl olması gerektiği, kriz öncesi geliştirilen insan kaynakları politikalarının kriz döneminde etkilerinin neler olduğunu ortaya koymaktır. Bu amaç kapsamında Kütahya’da faaliyet gösteren çini işletmeleri üzerinde bir anket uygulaması yapılmış ve Kriz Dönemlerinde tutarlı İnsan Kaynakları Politikaları uygulanmadığı sonucuna ulaşılmıştır.