Abdülkâdir Merâği’nin Eserlerinin Makamsal Açıdan İncelenmesi

Abstract

Klasik Türk Müziğinde “Hoca” denip mûsikinin en büyük üstadı olarak kabul edilen Abdülkâdir Merâği, Türk ve Osmanlı toplumunun dışında; Azerbaycan topraklarında doğmasına rağmen, Klasik Türk Müziğinin nazariyat ve bestekârlık alanlarında bir deha olarak kabul edilmiş ve mûsikimizin bu yönleriyle gelişmesinde önemli roller oynamıştır. Kendisinden önce Anadolu Selçuklu mûsiki anlayışını devam ettiren Osmanlı Türkleri 1400’lü yıllardan sonra Merâği’nin mûsikî anlayışını benimseyip onun yönünü takip etmişlerdir.

Çalışmada bir klasik dönem bestekâr’ı olan Abdülkâdir Merâği’nin eserlerinin makamsal açıdan incelenmesi yapılarak, bestekârın makam ve form anlayışının günümüzdeki anlayışla farklılıkları ortaya çıkartılmıştır. Bu dönemde bestekârın kullandığı formların incelenmesinin yanı sıra sözlü mûsikide kullandığı Kâr, Kârçe, Beste, Ağır Semâî, Yürük Semâî formlarının kullanılış şekilleri incelenilerek, bu formlardaki usûl anlayışına değinilmiştir.

Classical Turkish Music "Sir" Musica DENIP quinine which is considered the greatest master Abdülkâdir Meragi outside the Turkish and Ottoman society; Though born in the territory of Azerbaijan, our Turkish Classical Music has been recognized as a genius in the field of theory and bestekârlık and music have played an important role in the development of this direction. Continuing the Anatolian Seljuk Ottoman Turks musical understanding before him after the year 1400 to adopt the curiosity of musical understanding have followed his direction.

A classical era composer who performed the study Abdülkâdir modal investigation of the works of curiosity, the current understanding of the composer's authority and forms understanding differences were uncovered. During this period, as well as the study of the form that uses the musical composers use oral Profit, lovelessness, best, Heavy Semai, Yürük incelenilerek semai forms of usage patterns, emphasizing the procedural understanding in this form.