Seyyid Mehmed Emin Baba: Hayatı Edebi Kişiliği Divanı ve İncelemesi

Abstract

Seyyid Mehmed Emin Baba XVII. yüzyılın sonları ile XVIII. yüzyılın başları (ö. 1718) arasında Bursa’da yaşamış, çeşitli medreselerde görev yapmış, Niyazi-i Mısri’nin önde gelen halifelerindendir. Şeyhinden aldığı icazetle Uludağ eteklerinde kendi evinde çarşamba akşamları Mısriyye usulünce ayin icra etmiş ve mürid yetiştirmiştir. Başta İsmail Hakkı Bursevi olmak üzere dönemin meşhur sufileriyle iyi ilişkileri olduğu nakledilir. Seyyid Mehmed Emin Baba Divanı’nın elimizde tek nüshası bulunmaktadır. Divan baştan sona tasavvuf mahiyettedir. Niyazi-i Mısri Divanı ile benzerlik gösterir. Arapça ve Farsça’ya vakıf olan şair, yer yer Eski Anadolu Türkçe’sinde yer alan kelimeler kullanmıştır. Sade bir dil kullanmış, birçok mutasavvıfın divanında olduğu gibi hece veznini de sıkça kullanmıştır.

Seyyid Mehmed Emin Baba one of the pioneers of the caliphs og Niyazi-i Mısri who lived at late og XVIII. century and early periots of XVII. century. He lived in Bursa and worked in various madrasahs. Taking permission from sheikh, he gave lessons in his own house in accordance with Misriyye form at nights and mornings. He is stated to have good relationships with the famous sufis of period. Especially with İsmail Hakkı Bursevi. We have a single copy of Seyyid Mehmed Emin Baba. Divan is throughtly sufistic composition. It shows similarity with Divan of Niyazi-i Misri. Poet, very competent on Arabic and Persian, from place to place used words that include ind old Anatolian Turkish. A simple language has used, syllabic meter has constantly used like many sufi divans.